Een kloek (440 pagina’s) gebonden boek met ‘Bijzondere Europese streekgerechten’ viel met een ferme plof op de mat. Maar wat valt er eigenlijk precies onder Europa? Vraag maar aan het Eurovisie Songfestival hoe lastig het is om daar een antwoord op te geven. Of, ook zo’n fijn heikel onderwerp, hoort Turkije er nou wel of niet bij? Auteur Janny de Moor heeft voor haar kookboek Aan Tafel! de Raad van Europa als uitgangspunt genomen. 48 landen, van Albanië tot Zweden, inclusief Moldavië, San Marino en Liechtenstein, ja zelfs het schier spelbrekende Zwitserland mag meedoen. Ga d’r maar aanstaan.Het boek is een verzameling van eerder in Trouw verschenen recepten, maar dan uitgebreid.

Koekoek
In zeer leesbare intro’s worden bij elk recept op luchtige wijze lokale gebruiken, anecdotes en wat geschiedenis uit de doeken gedaan. Ik weet nu tenminste waar het boterbriefje vandaan komt. En ook dit Lets gezegde wil ik niemand onthouden: ‘Als je op de eerste lentedag een koekoek hoort en je hebt een lege maag, dan zul je de rest van het jaar honger lijden.’ En uiteraard laat iemand met zo’n achternaam ook de culinaire invloeden van de Moren niet onvermeld.

Blijven bladeren
De indeling van een dergelijk boek is natuurlijk lastig. Gekozen is voor alfabetisch naar gerecht, maar dan wel steeds met een lokaal menu eraan vastgeknoopt. Zo beginnen we met een Litouwse Aardappelcasserole (heee, moest dat bij een Nationaal Dictee niet ooit als Kasserol worden geschreven? Maar dit terzijde), met ervoor Litouwse wortelblini en erna Litouwse vruchtenvla, waarvan het recept pas op pagina 183 staat. Zo blijf je bladeren, en verzeil je van het een in het ander, wat overigens helemaal niet onprettig is. Asperges vinden we bij de E, van Elzasser Asperges, maar er zijn natuurlijk ook Praagse. Aardappelkoekjes staan bij de I, van Ierse aardappelkoekjes. Is dat erg? Neuh. Achterin het boek staan maar liefst zes registers: op land, op voorgerecht, op hoofdgerecht, op nagerecht, op voornaamste ingrediënt en op titel.

Alternatieven
Aardig van de auteur is dat ze ook zoveel mogelijk alternatieven geeft voor hier te lande lastig verkrijgbare ingrediënten. Zoals de suluguni-kaas die de Georgiërs onontbeerlijk achten voor hun chatsjapuri, maar het kan ook met halloumi (hoewel die in Nederland ook nog erg exotisch is, behalve bij wat doorgewinterde culi’s) of half feta, half mozzarella. Zelf heb ik me gewaagd aan de (tja, ‘gewoon’ Franse) Parelhoen met walnoten van pagina 231 en die kan ik van harte aanbevelen, ondanks het feit dat ik geen armagnac en geen kervel paraat had.

Fotoloos
Uitgeverij Het Spectrum doet zelden of nooit aan foto’s in kookboeken. Ook dit boek is weer geheel fotoloos, behalve dan de cover met een dimanche-à-la-campagnerig tafereeltje. Is dat niet een tikkie ouderwets? Een boek met iets minder recepten maar af en toe een foto zet veel meer aan tot koken…

Pad uit Yorkshire
Afgezien van een enkele ‘Pad uit Yorkshire’ (toad in the hole, Engelse braadworstjes in een soort oventaartje van beslag) zijn de gerechten zoveel mogelijk voorzien van een gewone, begrijpelijke naam, zoals Spartaanse kip of Wit-Russische entrecote, waarna in het intro alsnog de echte naam volgt. Kotopoulo me prasines elies respectievelijk Kotlety Sviziaz, maar dat wist u natuurlijk al!

Janny de Moor, Aan Tafel!, uitgeverij Spectrum, € € 19,95