Lonny (de meeste mensen weten niet eens dat hij Gerungan van achteren heet) heeft een nieuw kookboek gepubliceerd. Een basiskookboek Indonesisch koken. In de inleiding snapt hij het zelf ook niet: de Indonesische keuken is helemaal niet zo gecompliceerd, dus wie zit er nou te wachten op een basiskookboek? Kennelijk toch velen, anders was de uitgever er niet aan begonnen.  Ik kan al sinds jaar en dag prima uit de voeten met ‘mijn’ Beb Vuijk uit 1973, Het Groot Indonesisch kookboek waar een recept zelden meer dan 4 regels tekst nodig heeft en toch elk gerecht weer heel anders smaakt. Trouwens net in een nieuwe editie verschenen, maar enfin, we dwalen af. Terug naar Lonny.

Smeltkroes
Lonny begint met een stukje educatie naar de mensen toe. ‘De Indonesische keuken’ bestaat namelijk helemaal niet. Indonesië is een verzameling van 14.000 eilanden waarbij elk eiland zijn eigen eet- en drinkgewoonten heeft. Tel daarbij de invloeden op van de Chinezen, Portugezen, Spanjaarden (spaanse pepers!), Engelsen, Nederlanders (spekkoek!) en uit het Midden-Oosten en je krijgt een smeltkroezende Gordel van Smaragd.

Spelling
Allereerst valt de spelling op. Kecap (ketjap), tahu (tahoe), ketumbar (ketoembar), jinten (djinten), krupuk (kroepoek). Geen idee waar dat ineens voor nodig is, het werkt in ieder geval vervreemdend. Handig is de lijst met veelgestelde vragen: houdbaarheid, vetsin, hoeveel rijst moet je rekenen, ja zelfs husselen en prakken (foei! zegt Lonny) komen aan de orde. Ook fijn is de uitgebreide ingrediëntenlijst en uitleg over verschillende soorten rijst en het koloniale fenomeen ‘de rijsttafel’. Alleen duiken in de tekst her en der stukjes op met expliciet ‘Lonny’ erbij. Is de rest van de tekst soms niet van hem?

Stap-voor-stap
Stap-voor-stapfoto’s laten zien dat de gerechten inderdaad kinderlijk eenvoudig te bereiden zijn. Als je maar de juiste spullen gebruikt, zowel wat betreft ingrediënten als hardware. Gek genoeg wordt de cobek pas op pagina 149 uitgelegd, daar was ik nou eerder mee begonnen. Vooral om dat boemboes (pardon: bumbu’s) wel helemaal voorin het boek staan.

Antiklontermiddel
Tenslotte wil ik je niet onthouden dat Lonny adviseert om kritisch te zijn bij het kopen van kant-en-klaarproducten en het etiket goed te lezen. Nu heb ik hier een etiket van Lonny’s k&k-lijn uit de supermarkt (die vrolijke gevlochten mandjes), en dat is één en al antiklontermiddel, conserveermiddel, verdikkingsmiddel, aroma en diverse E-nummers. Hmm. Wonderlijk…

Lonny Gerungan, Indonesisch koken, het basiskookboek, € 24,90, Fontaine uitgevers.