Ik stuitte laatst in de supermarkt op Appelmoes light. Zelfs appelmoes is kennelijk niet ontsnapt aan de light-rage. Ach ja, light. Het leek zo’n briljant idee, tot er ook light chips kwamen en iedereen volledig gerustgesteld alleen maar méér chips ging eten. Zo schiet het niet op natuurlijk. In lightproducten is suiker vaak vervangen door kunstmatige zoetstoffen, die tot wel 600 keer zoeter kunnen zijn! Op de BBC zag ik laatst een interessante reportage waarin een Nederlandse neurochirurg uitlegde dat een gerecht weliswaar zoet kan smaken, maar dat de hersenen feilloos doorhebben dat er toch echt geen suiker is binnengekomen. Want de bijbehorende energie ontbreekt. Wat doet het brein dan? Die geeft het lichaam een signaal om toch nog maar wat extra’s naar binnen te werken.

Het werd treffend in beeld gebracht aan de hand van twee rugbyteams. De ene ploeg kreeg voor en tijdens de wedstrijd alleen suikervrije frisdrank, de andere kreeg gewone. Na de match volgde voor beide teams een uitgebreid banket. Wat bleek? De suikervrije jongens aten samen veel meer dan de suikerjongens. Tja.

Uit een potje: Hak Appelmoes light
Inhoud: Appelen, antioxidant (L-ascorbinezuur), zoetstoffen (cyclamaat, sucralose)

Vandaag een gerecht dat juist vanwege die suiker zo populair is aan Hollandse eettafels. Sinds jaar en dag krijgen onze lust-ik-niet-kindertjes appelmoes door de warme prak om het zoeter te maken. Heel veel Nederlanders komen vervolgens nooit meer af van het appelmoessyndroom. Toch is appelmoes heerlijk hoor! Maar dan niet ergens doorheen. En zelfgemaakt. Daarom nu ook eens het recept voor onvervalste Hollandse appelmoes.

Nodig voor 4 personen:
1 kilo goudreinetten
50 g suiker (of naar smaak)
1 flinke theel kaneel

Schil de appels, verwijder de klokhuizen en snij in stukjes. Doe ze in een pan met een eetlepel water. Voeg de suiker en kaneel toe en schep alles goed om. Breng aan de kook tot je licht gepruttel ziet en zet dan het vuur laag, met het deksel schuin op de pan. Check na een kwartier of de stukjes appel helemaal zacht zijn. Zo niet, geef ze dan nog 5 à 10 minuten. Je hebt nu appelcompote met zachte stukjes appel die in je mond vanzelf uit elkaar vallen. Als je er even de pureestamper opzet, wordt het appelmoes. Ware fanaten duwen het mengsel door een (roer)zeef, met als resultaat een supergladde substantie die sprekend doet denken aan… appelmoes uit een potje. Tja, dat moet je ook maar net willen natuurlijk.

Tips:

1. Goudreinetten zijn echte moesappels die tijdens het koken uit elkaar vallen. Maar je kunt in feite van alle appels moes of compote maken, al moet je ze dan soms wat langer koken. Experimenteer ook eens met twee smaken appels door elkaar. Of maak eens appel-perenmoes.
2. Stukjes geschilde appel worden snel bruin, en daarmee krijgt ook je appelmoes een minder appetijtelijke kleur. Snel schillen dus. Of dompel alle geschilde stukjes meteen in een schaal met water waar wat vers citroensap door geroerd is, dat gaat het bruin worden tegen.
3. Appelmoes kinderachtig? Laat in plaats van dat water een scheutje calvados meekoken. En serveer dan als warm toetje met een dotje ijskoude crème fraîche.