Luxeproblemen, altijd lastig. Wat moet je nou met een doos vol eet- en drinkgerelateerde producten van een heel aardig PR bureau waarvan je de helft het liefste meteen zou wegkieperen? Maar dat doe je niet, want een gegeven paard en zo. En ergens op de wereld is er vast een lactose-intolerant iemand heel blij met pakken notenmelk, ook al zit er slechts 2,5% noot in. Alleen, hoe vind ik die? Of is er iemand die een moord zou doen voor een fles oranjebruine jenever. Of je zult maar net zitten te springen om een koffiemok met een foto erop van stoere vissers. Of een plastic knijpfles voor vinaigrette die bestaat uit 37 onderdelen die je allemaal los moet schroeven als je hem schoonmaakt, terwijl een gewone vinaigretteknijpfles gewoon bestaat uit fles en dop, maar dat vinden sommige designers kennelijk hun eer te na, gewoon een handig ding met zo weinig mogelijk onderdelen, die je toch alleen maar kwijt raakt. Enfin. Ik draaf door.
Mijn huis is al mudvol en meneer Koken met Karin is onverbiddelijk: iets erin betekent iets anders eruit. Tenzij je het op kunt eten. Gelukkig zat er ook een versgerookte makreel in de doos. Die werd hier ronduit met gejuich ontvangen. En mocht meteen door de bijgeleverde penne van Saclà, want die doen kennelijk tegenwoordig ook aan pasta. Met een verse mango uit de doos toe, was het een prima maaltje.
Pasta met makreel en venkel voor 2 personen:
Haal de makreel van de graat en uit z’n vel. Eet de helft met wat pittige mayo op een boterhammetje voor de lunch. Verdeel de rest in kleine plukjes en hou apart.
Snij 1 venkelknol in fijne reepjes, zo goed en zo kwaad als dat gaat. Blancheer 2 minuten in kokend, gezouten water, laat uitlekken. Economische types hergebruiken dat water trouwens om er de pasta (200 g penne) in beetgaar te koken. In dat geval de venkel niet afgieten door een vergiet, maar eruit vissen met een schuimspaan. Fruit intussen in een hapjespan in wat olijfolie een gehakte knoflookteen. Voeg er een half pond gehalveerde kerstomaatjes aan toe en laat even meebakken. Doe de uitgelekte venkel erbij en maal wat chilivlokken uit zo’n molentje erboven. Blus af met een klein scheutje droge witte wijn en laat op zacht vuur sudderen tot de pasta klaar is. Schep de uitgelekte pasta bij de venkel, doe de plukjes makreel erbij en schep alles goed door elkaar. Nu begrijp je waarom ik voor dit alles een hapjespan adviseer. Proef op zout en peper. Ten slotte in borden scheppen met nog wat van dat frisse venkelgroen erover, dat je uiteraard had bewaard bij het snijden van de venkel, maar dat had ik beter helemaal bovenaan dit stukje kunnen zetten.