Een kookboek dat Culinaire Vluggertjes heet?! Ook binnen de respectabele uitgeverijwereld viert het marketingdenken kennelijk hoogtij. ‘Ach ja, die titel was een ideetje van mijn uitgever’, verzucht auteur Onno Kleyn desgevraagd. Gek genoeg staat er dan wel weer slechts één eenzame Spaanse peper op de cover. Enfin. Over naar de inhoud van dit kleine, handzame boekje: traditionele gerechten uit verschillende landen van Europa die in twintig minuten op tafel staan, maar dan zonder pakjes en zakjes. Wat je noemt een uitdaging. Over langsvliegende rösti, een enkele verdwaalde garnaal en gerechten waardoor je zin krijgt in de herfst.

Ultrakorte recepten
Kleyn schrijft zeer aanstekelijk: ‘Daar is ie dan. De soep om harten te verwarmen, om hele restaurantwijken te laten geuren en om voor altijd Spaanse associaties in de donkerste gedeelten van je hersenen te metselen. De ultieme armeluissoep, die nochtans en helaas niet genoeg bekend is bij het Hollandse volk, en zeker niet bij de armen.’ Dan hebben we het natuurlijk over Sopa de ajo oftewel Knoflooksoep. Hiervan krijg je toch zin om te gaan koken? Daar komt bij dat alle recepten ultrakort beschreven zijn, zelden langer dan een alinea waarbij de inleiding vaak langer is dan het recept zelf. En dus allemaal gegarandeerd binnen 20 minuten op tafel.

Toveren met een blikje
Kleyn gebruikt geen pakjes en zakjes, maar een blikje op zijn tijd moet kunnen. Ook voorgesneden groente zijn geen taboe: ‘Sinds een onderzoek liet zien dat voorgesneden kool na enkele dagen in het keoelak gezonder is dan verse, moet je ook op dat terrein niet met te snelle oordelen komen’. Tot mijn verbazing zag ik zelfs ergens diepvriesrösti voorbij komen. Maar verder onderstreept het boek dat je voor snel koken helemaal niet hoeft te grijpen naar de fantasieloze mixpakjes van de poederindustrie.

Zeven soorten paprika’s
Het boek is zoals gezegd gewijd aan traditionele gerechten uit de Europese keuken, niet ingedeeld per land maar overzichtelijk naar seizoen. Veel klassiekers passeren uiteraard de revue: spaghetti aglio e olio, pasta met pesto, kaasfondue (die in het Frans grappig genoeg Fondue Suisse heet), meloen met ham, garnalen met mayo, vitello tonnato. Dat de Italiaans/Franse keuken de voorkeur heeft van de auteur moge duidelijk zijn. Toch zijn er ook allerlei lekkere Balkanrecepten opgenomen, waarbij en passant ook nog even gestrooid wordt met bijvoorbeeld zeven verschillende Hongaarse namen voor puntpaprika’s. Altijd handig om te weten. Engeland komt er met drie recepten karig vanaf, en dat is dan inclusief die verschrikkelijke Beans on toast – jakkes.

Zin in herfst
Het water liep me daarentegen wèl in de mond bij de Petite friture: met bloem omgeschudde spierinkjes die je even bakt in gloeiendhete olie, zoals ook Wouter Klootwijk vorige week liet zien in zijn leuke visprogramma Klootwijk aan zee. Ik kreeg ook alweer zin in de herfst bij het zien van Hertenmedaillons met speculaassaus, of gegrilde mulletjes of kip op Normandische wijze, wat altijd veel appelcider en calvados betekent. Maar gisteravond viel de keuze toch op twee zomerse gerechten: Scaloppine al limone (kalfsschnitzeltjes in citroensaus, lekker) en Patata fgata (aardappelen met venkelzaad uit Malta, héél erg lekker). De aardappels hoorden eigenlijk bij konijn, maar ja, die moet je dan wel bij de hand hebben. En zowaar samen in 25 minuten op tafel.

Jammere garnaal
Het enige jammere is dat het boek het moet doen zonder foto’s of noemenswaardige illustraties. Afgezien van een enkele verdwaalde getekende garnaal of champignon bestaat het boek vooral uit letters. Dat staat dan weer haaks op de huidige trend van koffietafelkookboeken met vooral veel likkebaardend lekkere eetfoto’s. Was het budget op? Of was er geen geschikte illustrator voorhanden? Volgende keer moeten jullie mij maar even bellen 😉

Culinaire Vluggertjes, Onno Kleyn, uitgeverij Het Spectrum, 14,95 euro