Een boodschappenlijst voor een kookboek is nog geen sinecure. Want van de meeste gerechten komt toch maar één bordje in beeld, dus is het zaak om de hoeveelheden ingrediënten naar beneden bij te stellen. En vooral goed tellen: alle ‘paar takjes peterselie’ bleken bij elkaar neer te komen op 6 bossen. Idem dito met de koriander en bieslook, maar ook de klontjes boter, scheutjes olijfolie en handjes pijnboompitten. Uiteindelijk besloeg de boodschappenlijst twee bomvolle A-4tjes in klein lettertype.

En natuurlijk zocht ik ter plekke hoogstpersoonlijk de meest fotogenieke rode pepers, de meest blommige tomaatjes en de lieflijkste courgettes uit. De slager mocht z’n snijkunsten tonen op de precies goede dikte van de rosbief, de visboer werd gevraagd om een fraaie kabeljauwstaart die exact in de ovenschaal zou passen. Alleen mosselen, nee, daar kon de visboer me écht niet aan helpen. Wat nu? Lees morgen verder.