Ik heb iets met pasta carbonara. Het makkelijkste ik-heb-weinig-tijd-en-niks-in-huis-maar-wel-trek-in-iets-lekkersgerecht. Ei, pasta en spek heb ik altijd nog wel paraat. Enige nadeel: er zit geen groente in. Nou, daar valt wel een mouw aan te passen, zo lang je het nooit vertelt aan een Italiaan. Bovendien combineert dat mooi met mijn andere hobby: restjes uit de koelkast verwerken. Zo dwaalde er nog een bakje sugar snaps rond in de groentela, en een restje ham van de asperges, dus die kon dienen in plaats van het gebruikelijke spek.
En hoe gaat dat dan in z’n werk? Kook pasta, in mijn geval waren dat penne, maar ook dat is volstrekt toeval, het is maar net wat je in huis hebt danwel lekker vindt. Snij intussen de sugarsnaps in de lengte in reepjes. Je haalt makkelijk drie reepjes uit één snap. En ja, dan snij je ook de binnenboontjes in stukken, maar dat maakt niet uit. Alles doet mee.
Gooi al het groene spul in een (ander) pannetje kokend water met zout en blancheer in een minuut of 4 beetgaar. Laat afgieten in een zeef. Klop per persoon een ei los met peper en zout en wat versgeraspte parmezaan. Nu zal zo langzamerhand de pasta wel gaar zijn. Giet af en doe terug in de warme pastapan. Sugar snaps en ham erdoor scheppen. Dan eimengsel erbij, goed roeren en de deksel een minuutje op de pan houden zodat het ei kan stollen tot smeuïge saus. Intussen peterselie hakken en wat citroen raspen. Pasta in borden. Peterseliecitroenrasp erover. Nog wat extra geschaafde parmezaan en een zwieper met de pepermolen en voilà.
