Nadeel van een eigen Franse appelboomgaard is dat de zo liefdevol geplukte en opgeslagen appels zo langzamerhand een beetje gammel worden. De walnoten-uit-eigen-boom houden het beter vol, die zitten immers in een beschermend jasje.Luxeproblemen natuurlijk. Net als dat ons o zo pittoreske Normandische vakwerkboerderijtje lastig warm te stoken valt. Er is wel een houtkachel, want hout is er bij een grote tuin vol bomen immers in overvloed, alleen voel je die hooguit als je er pal naast gaat zitten. Tijd voor een nieuwe. De keuze viel op een krachtig exemplaar van gietijzer, van een respectabele (‘depuis 1924’) Franse kachelfirma. Levertijd zes à acht weken.

Een beetje verlangen kan geen kwaad, zei mijn oma zaliger al, alleen arriveerde er niks. Als ik belde kreeg ik steevast te horen dat er helaas nog geen bezorgdatum bekend was. Na drie maanden liet ik me daar niet meer mee afschepen. Wat bleek? Grondstoftekort, de fabriek lag stil en niemand wist hoe lang het ging duren. Ik kreeg keurig supersnel mijn geld terug gestort, al was ik wel weer terug bij af.

Toeval bestaat niet. Ineens ontdekte ik bij een Franse bouwmarktketen een actie met nagenoeg dezelfde kachel van dezelfde firma, alleen dan eentje met nóg meer power en nog veel goedkoper ook. Geen enkel filiaal in de buurt had ‘m op voorraad, pas honderd kilometer verderop had ik beet. Ik trof een hele aardige Thierry aan de telefoon, die speciaal ging regelen dat hij werd bezorgd bij onze schoorsteenveger in het dorp verderop. Wel zo handig. Vervolgens werd het weer stil. Erg stil. De schoorsteenveger nam de telefoon niet op terwijl volgens Thierry de kachel toch echt was afgeleverd. Dus ik sjeesde naar Frankrijk, ging hoogstpersoonlijk langs bij de schoorsteenveger, en ja hoor, in zijn loods stond inderdaad een dik ingepakte kist met ‘Madame Luiten’ erop.

Lang verhaal kort: vier schoorsteenvegers sleepten het loodzware gevaarte mijn huis in, twee uur later stond de nieuwe kachel stralend te branden en kregen de mannen koffie met zelfgebakken appeltaart. Zo kwam het toch nog goed. Zowel met die kachel als met die gammele appeltjes.

RECEPT Appeltaart met walnoten-frangipane

Nodig voor 1 taart (6 personen):

Deeg:
200 g bloem
100 g koude boter
25 g suiker
2 eetl koud water
snufje zout

Vulling:
± 6 niet te grote appels
100 g walnoten (gepeld)
100 g suiker
1 citroen (alleen rasp)
1 ei
2-3 eetl abrikozenjam
wat extra boter

Oven tijdig voorverwarmen op 175 °C.
Deeg: Meng bloem, suiker en zout in een grote kom. Doe de boter in blokjes erbij en verkruimel met de hand tot een soort grof zand. Voeg water toe en kneed snel tot een bal deeg. Laat in folie een uurtje rusten in de koelkast.
Frangipane: Mix walnoten, suiker en citroenrasp fijn in de keukenmachine. Voeg het ei toe en mix tot een pasta.
Samenstellen: Rol het deeg uit tussen 2 vellen bakpapier tot een ronde lap. Leg met bakpapier en al in een metalen taartvorm (Ø 22 cm). Verdeel de frangipane over de bodem. Schil en ontklokhuis de appels, snij in dikke partjes. Leg dicht tegen elkaar aan in cirkels in de vorm, eerst een buitenrand, dan een binnenrand. Verdeel er kleine vlokjes boter over. Bak in ± 30 minuten gaar en goudbruin in de oven. Verwarm de jam en kwast de bovenkant van de appels ermee in.

TIPS:
• Frangipane is een soepel soort amandelspijs, al kan het dus ook prima met walnoten, zoals ik in dit recept doe. Dat geeft wel een wat grijzige kleur, maar laat je daar niet door afschrikken.
• In Frankrijk deed ik het ook al een keer met kant-en-klaar gekocht zandtaartdeeg (pâte sablée), mirakels makkelijk. En van de restjes maakte ik ook nog eens koekjes, met wat kaneelsuiker erover.

• Moraal van het verhaal: hoe treurig je appels ook zijn, er valt altijd nog een appeltaart van te maken. En anders wel appeljam.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

HEB JE AL EEN BOEK?
Wist je al dat ik behalve deze website ook een hele trits aan kookboeken heb geschreven, vol nieuwe recepten die allemaal níet online staan? Te koop in alle boekwinkels, bij bol.com maar ook persoonlijk gesigneerd via mijn eigen webshop.