Elk volk krijgt de toetjes die het verdient. Wij zijn niet van de crème brûlée, de champagnebavarois, de croquembouche of de passievruchtsouffleetjes. Welnee. Menig gezin besluit de maaltijd door een literpak yoghurt en een literpak vla op tafel te plempen. Nou vooruit, een extra mandarijntje bij wijze van feestgedruis, maar dan heb je het wel gehad. Gelukkig mag er op zon- en feestdagen iets heel bijzonders: Viennetta. Speciaal voor de Paas hebben alle supermarkten weer massaal extra ingeslagen.
Uit een pak: Ola Viennetta
Gerehydrateerde magere melk, kokosolie, glucose-fructosestroop, suiker, water, glucosestroop, lactose en melkeiwitten, magere cacaopoeder, emulgatoren (mono- en diglyceriden van vetzuren, ammoniumfosfatiden), stabilisatoren (johannesbroodpitmeel, guargom, carrageen), aroma.
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat die langwerpige ijstaart met chocolaagjes sinds de jaren tachtig precies hetzelfde is gebleven, maar zie, ook hier heeft de vooruitgang toegeslagen. Inmiddels zijn er namelijk vijf smaken (vanille, biscuit caramel, choco nut, crème brûlée en double chocolat) en drie formaten (gewoon, mini en multi-pack).
Maar het principe is inderdaad nog steeds hetzelfde, of zoals Ola het omschrijft: “een luxe dessert voor elke dag met de onmiskenbare krakende laagjes van chocoladesmaak”. Gniffelt u vooral even met mij mee om dat subtiele “chocoladesmáák”. Overigens wel een wonder van technisch vernuft, want juist die dunne knisperigheid van de chocolaagjes valt moeilijk thuis te evenaren, om over de fabrieksmatig zwierig opgespoten vorm van het ijs maar te zwijgen.
Maar zowaar, het is me gelukt om een lekkere, luchtige, makkelijke én ijsmachineloze variant te fabriceren waar geen gerehydrateerde magere melk, kokosolie, emulgatoren, stabilisatoren of aroma aan te pas komen, maar echte chocola, echte room en echte vanille. Pak met Pasen dit keer geen pak, maar pak eens écht parmantig uit met deze perfecte ijsparfait. Ook proberen? Hier staat mijn recept van Viennetta zoals het vorige week in Trouw verscheen.
Zelf maken?
Nodig voor 8-10 personen:
500 ml slagroom
100 g pure chocola (minimaal 70%)
125 g suiker
2 grote eieren
1 vanillestokje
Doen:
Bekleed een langwerpige cakevorm (1 liter) strak met plasticfolie. Smelt de chocola au bain marie (tip : in kleine stukjes in de magnetron, elke 15 seconden even goed roeren). Schep met een eetlepel ± 7 strepen op vellen bakpapier en veeg met de achterkant van de lepel dun uit, tot brede strepen formaat cakevorm.
Laat opdrogen aan de lucht, of nog beter: in de koelkast. Supersnel: vriezer.
Splits de eiwitten en dooiers. Klop met de mixer de eiwitten half stijf, strooi er 25 g van de suiker bij en klop door tot stijf en glanzend. Doe de overige 100 g suiker bij de dooiers en klop licht en luchtig. Klop in een derde kom de ijskoude slagroom lobbig, samen met het uitgeschraapte vanillemerg.
Klop op het laatst het dooiermengsel even door de slagroom. Spatel ten slotte de eiwitten er luchtig doorheen. Doe in een spuitzak en spuit al zigzaggend een laagje in de cakevorm.
Schep met het paletmes een laag chocola erop. Het is niet erg als die kapot gaat, schotsen mag ook.
Ga zo door tot de vorm vol is met afwisselende laagjes, eindig met het roommengsel. Tik de vorm een paar keer op het aanrecht tegen de luchtgaten. Dek af met plasticfolie en zet minstens 4 uur in de vriezer. Stort en snij in plakjes.
Tips:
- Ik krijg er veel vragen over maar echt, heus, de rauwe eieren zijn onmisbaar in dit recept. Als je daar om wat voor reden dan ook niet aan wilt, dan verwijs ik je graag door naar een van mijn andere toetjes.
- Het kale vanillestokje kan in een pot suiker of in een flesje wodka om er respectievelijk (en onder regelmatige aanvulling) vanillesuiker of vanille-extract mee te maken.
- Versier hem eventueel door een extra blokje chocola te smelten en die met een lepeltje in dunne zwierige streepjes over de bovenkant te wieberen.
- Wil hij niet uit de vorm? Laat even 5 minuten staan, dan wordt hij wat zachter en kun je de vorm makkelijker lostrekken van het plasticfolie.
- Deze doe-het-zelf Viennetta smelt vrij snel. Daarom is hij helaas minder geschikt om vooraf thuis te maken mee te nemen naar etentjes elders.
P.S. De smaak te pakken gekregen van het koken zonder pakjes? Dan zijn er mijn antipakjeskookboeken Koken met Karin Zónder pakjes & zakjes, het vervolg, dat luistert naar de titel Zónder pakjes & zakjes 2, of handig deel 1 + 2 samen in de voordelige dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes boek. Plus natuurlijk de kersverse nieuwe aanwinst: Slim zónder pakjes & zakjes.