Het is weer tijd om schoon schip te maken. Mijn vriezer en voorraadkast hebben ongemerkt kans gezien om vakkundig dicht te slibben met van alles en nog wat, dus er dient drastisch te worden opgeruimd. Niet weggooien natuurlijk, haast ik me eraan toe te voegen, maar opeten.
Al blijk ik niet de enige die hamstert.
Zo bewaar ik mijn povere Franse walnotenoogst van 2023 in een kratje op zolder, de meest droge plek van het huis, maar ineens trof ik aan de andere kant van de verdieping een berg opengeknaagde walnoten. En ernaast, in de smalle ruimte tussen muur en schoorsteen, had iets of iemand duidelijk een voorraadje aangelegd van nog gave noten. Muizen? Maar er lagen nergens keutels. Vast geen hamster, en een eekhoorn lijkt me eveneens onwaarschijnlijk. Een eikelmuis of zevenslaper? opperde iemand. Maar die zou toch al lang in winterslaap moeten wezen?
Ook bij het openmaken van de luiken, na een maand afwezigheid, bleek er op de vensterbank ineens een hele berg te liggen met zaadjes uit de stokrozen. Nog zo’n raadsel. Wie of wat wurmt zich onder de luiken door om die te verzamelen? Dat zie ik vogels nog niet zo snel doen, maar ik heb er natuurlijk totaal geen verstand van.

Alleen mijn – ook al zo pover uitgevallen – appeloogst 2023 lag wegens schimmelgevaar veilig en onaangetast in de koelkast. Die ging ik als eerste maar eens opmaken. Ik bakte er appelmeisjes mee. Een tikje fors uitgevallen bladerdeeggebakje met appel, naar het schijnt gebaseerd op Arnhemse meisjes. U weet wel, die ovalen bladerdeegkoekjes, royaal rondom besuikerd en heerlijk ultraknapperig. Appelmeisjes zijn een stuk groter, en zoals gezegd met appel, plus een verstopt laagje amandelspijs. Dat werd in mijn geval natuurlijk walnotenspijs, want walnoten moet je niet eeuwig bewaren, maar lekker opeten.
En nu maar hopen dat de lokale fauna me dat opruimen niet kwalijk neemt. En zoja, dan mogen ze zelf buiten gaan zoeken onder de bomen, daar ligt immers nog van alles.

RECEPT Franse appelmeisjes

Nodig voor 4 stuks:
8 plakjes roomboterbladerdeeg (diepvries)
4 appels
extra suiker en kaneel

Walnotenspijs:
100 g walnoten (gepeld)
100 g suiker
1 klein ei
citroen (alleen rasp)

Oven tijdig voorverwarmen op 200 °C.
Leg steeds 2 plakjes bladerdeeg op elkaar op het aanrecht en laat iets ontdooien. Rol met een deegroller uit tot 4 langwerpige vormen. Snij bij tot ovalen. Prik in met een vork. Kwast in met wat water (lijm!) en bestrooi met wat suiker en een snufje kaneel. Leg even terug in de koelkast.
Spijs: Doe de walnoten en suiker in de keukenmachine. Rasp de schil van de citroen erboven fijn. Voeg 2 eetl losgeklopt ei toe. Maal net zo lang tot het een soepele crème is, voeg eventueel nog wat extra ei toe. Verdeel over het deeg, maar laat een randje van 1 cm vrij.
Schil de appels, verwijder het klokhuis. Snij in plakjes. Verdeel dakpansgewijs over de walnotenspijs. Bestrooi met nog wat suiker. Bak op een bakplaat vrij onderin de oven in ± 20-25 minuten gaar en knapperig.

TIP:
Geen keukenmachine? Het lukt ook prima in het bakje dat hoort bij de staafmixer.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

WERELDGERECHTEN
Nu al derde druk, mijn gloednieuwe kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.
Of zal ik zelf eens voor je koken uit dit boek? Kom dan naar mijn wereldgerechtenkookboekdiner op 21 februari in Rotterdam!