Laatst viel er een dubbelboekje in de bus. De ene voorkant is een novelle, getiteld Wat de Surinaamse pot schaft, maar als je het boek omdraait en aan de andere kant begint, vind je een verzameling Surinaamse recepten. De novelle gaat volgens de flaptekst ‘over de erotische, hilarische, maar soms ook aangrijpende belevenissen van zeven weergaloos optimistische vriendinnen van in de dertig.’ Tja, ik vond het meer oeverloze zwamverhalen waarbij zelfs complete e-mails, sms-jes, songteksten van Robbie Williams en Shakira, sonnetten van Shakespeare en de gebruiksaanwijzing voor okselbeschermers de revue passeren. En de eerste anale sex vindt meteen al plaats op pagina 20. Eerlijk gezegd meer genânt dan ‘een boek om van te smullen’. Intussen vloeit de rosé met hectoliters tegelijk en de vriendinnen gillen het om de haverklap uit van het lachen. Zit hier iemand op te wachten?
Wat is een sopropo
Snel het boek omgedraaid. De andere helft van het boek is namelijk veel leuker. Op de cover een vage zwart-witfoto van een – nergens met naam genoemde – oudere dame, nogal in schril contrast met de fleurige lachebekjes van de andere zijde. De recepten beginnen met een hele serie foto’s van ingrediënten, erg handig want wat is een sopropo, hoe ziet tajerblad eruit en hoe onderscheid je een gemberwortel van laoswortel?
Suri-klassiekers
Het boek bevat zo’n vijftig recepten. Alle bekende Suri-klassiekers komen langs, van pindasoep via pom en moksie-alesie tot kousenband met zoutvlees en bojo. Allemaal lekker beknopt beschreven zodat alles er zeer maakbaar uitziet. Er staat zelfs overal keurig bij of het Hindoestaans, Joods of Creools is. Alleen moeten de gerechten het helaas zonder foto’s doen, want toch weer een drempel opwerpt voor de ongeoefende witte kok. Had dan toch maar die novelle achterwege gelaten en die pagina’s gebruikt voor wat mooie foto’s…
Diana Dubois, Wat de Surinaamse pot schaft, uitgeverij Dubois, € 14,90.
