Op zoek naar een perziktoetje stuitte ik in Proef Londen op dit recept van gegrilde perziken, maar er staat bij dat het oorspronkelijk komt uit het River Cafe Cookbook (nummer 1). Een fraai staaltje recycling. Toch gek dat het kennelijk desondanks nog altijd niemand is opgevallen dat het lastig is om 8 perziken te verdelen over 6 personen. Ik weet niet hoe het bij jou thuis is, maar bij mij wordt dat ruzie.

Nodig voor 6 personen:
8 perziken (maar ik zou zeggen: neem er 9)
1 vanillestokje
2 el kristalsuiker
120 ml amaretto
Crème fraîche voor erbij.

Verwarm de oven voor op 190°C en zet een grillpan op het vuur. Snij de perziken (tip: werkt bij gebrek aan perziken ook met nectarines) doormidden en verwijder de pitten. Leg de perziken met de snijkant op de gloeiendhete grillpan. (Tip: Het gaat flink walmen, dus zet een raampje open). Leg ze daarna met de snijkant naar boven in een ovenschaal (Ik deed kleine schaaltjes, met 3 perzikhelften per persoon). Splijt het vanillestokje in de lengte en wrijf ze samen met de suiker in een vijzel fijn (Tip van mij: knip het stokje in stukjes, dan gaat het een stuk sneller. En neem wel een sappig stokje, niet zo’n uitgedroogd gevalletje). Strooi de vanillesuiker over de perziken en schenk er wat amaretto over. Zet 10 minuten in de oven of iets langer, tot de perziken zacht zijn. Schenk de rest van de amaretto erover en serveer warm of koud met crème fraîche erbij. Die had ik overigens niet, maar wat lobbig geklopte slagroom werkte ook.

Lees hier de recensie van Proef Londen.