Ik ben net uit de knakworstenperiode en intussen beland in een broccoli-fase. U raadt het al: ik ben bezig met mijn kinderkookboek Lekker Opscheppen.
Als er één ding duidelijk is geworden na gedegen veldwerk onder vrienden, familie en buren met jong grut, dan is het wel dat er wat betreft de smaak van kinderen geen peil op te trekken valt. Over smaak valt te twisten, en dat is aan vele gezinstafels avond aan avond kennelijk het geval. Evenzogoed zijn er ook legio kinderen die doodleuk dol zijn op oesters, spruitjes en olijven. Dus wat is wijsheid bij het bepalen van recepten voor een kinderkookboek?
Niet alleen pizza
Een bezoeker van dit weblog bood de helpende hand: “Mijn dochters (nu 12 en 14 jaar) houden allebei van echt lekker eten, en willen geen kinderkookboek met alleen recepten van pizza, pannenkoeken, hamburgers ed. Ze koken ook regelmatig uit jouw kookboek Alles uit de kast. De recepten daarin zijn duidelijk geschreven, lekker, maar niet te exotisch.” Aldus Annelies. Mooi! Dank Annelies.
Nijver gepeuter
De meest betrouwbare graadmeter ben ik dus lekker zelf. Weer een probleem minder. Voorlopig richt ik me dus gewoon op wat ik zelf lekker vind. Wel probeer ik dat enigszins te vereenvoudigen om te voorkomen dat er straks aan tafel weer allerlei elementen uitgepeuterd zullen worden door kieskeurige koters. Ik herinner mij nog levendig mijn roemloze carrière als au-pair in Zwitserland die gekenmerkt werd door nijver gepeuter. Toen ik wegging zeiden alledrie de kinderen echter snikkend in koor dat ze nog nooit zo lekker hadden gegeten als bij mij. Straal vergeten, maar onlangs kwam ik de opmerking zowaar weer tegen in een oud dagboekje, waar ik hem ooit triomfantelijk in noteerde. Ach ja, mijn allereerste culi-succesje.
Dit was deel 1 van het kinderkookboekenfeuilleton (tevens leuk woord voor galgje!) Ga door naar aflevering 2…