Oeps, bijna vergeten er lagen nog drie zomerse kookboekjes te smachten op een stapeltje. Eerst maar eens Panna cotta, je weet wel, dat heerlijk romige Italiaanse puddinkje. Hoeveel panna cotta’s (panna cottae?) kan een mens hebben? In dit boekje staan er zowaar 28, verzameld door Laura Zavan. Eerst wat pagina’s basisinformatie, over soorten room, over smaakjes, over grote vormen en kleine vormpjes (en hoe je de panna cotta daar weer heelhuids uitkrijgt) over sausjes en niet te vergeten over bindmiddelen.

Geleermiddelen
Ik ken panna cotta alleen met gelatine, maar ze kunnen ook gemaakt worden met puddingpoeder (ik neem aan dat ze custard bedoelt?), agaragar, arrowroot en het mij tot voorheen onbekende ‘iota’, naar verluidt een extract van rode algen dat gebruikt wordt in de moleculaire keuken. Kijk, weer wat geleerd. In de meeste recepten wordt inderdaad gelatine gebruikt, maar waarom er in sommige recepten juist gekozen is voor agaragar en arrowroot staat er helaas niet bij, daar was ik wel nieuwsgierig naar.

Van alles kan er in
Het allereerste recept is uiteraard eerst maar eens het onvermijdelijke basisrecept, van bovenaf op een babyblauw tafelkleedje gefotografeerd in de stijl van het boek Kookschool De klassiekers, inderdaad, van dezelfde auteur. En dan volgt de rest van de beloofde 28 recepten. Met karamel, met kastanjes, met amaretti, met dulce de leche, met groene thee, met rozen, met dadels, met pistachenootjes. Kortom: er blijkt zowaar van alles in te kunnen. Allemaal fraai gefotografeerd, nu niet meer van boven maar op tafeltjes door het hele huis.

Drop??
Enige duidelijke twijfelgeval: panna cotta met drop. Hmm, dat lijkt me nou geen goed idee, maar ik ben dan ook geen dropliefhebber, dat moge duidelijk zijn. Grappig is overigens wel dat de auteur het nota bene bestaat om ons Hollanders, dropvolkje bij uitstek, te vertellen dat de meest geschikte drop uit het Italiaanse Calabrië komt. Ha!

Recept
En zowaar, er zijn zelfs hartige versies. Ik weet eerlijkgezegd niet of bietjes, pesto, pastinaken of foie gras nou zo pannacotta-achtig zijn. Ik ben ouderwets geneigd te zeggen van niet, ik heb ze liever zoet, maar goed, wie weet.

Laura Zavan, Panna cotta, uitgeverij Becht, ISBN 9789023012504, € 11,00