Het miezert buiten vol overgave en ik zit binnen naast een literfles hoestdrank met godbetert frambozensmaak. Welke onverlaat heeft dat op zijn geweten? Met de week van de smaak nog vers op de tong klinkt het woord ‘frambozensmaak’ in eerste instantie nog reuze aanlokkelijk. Ha, lekker! denkt de naïeve koper in de apotheek. Thuis blijkt al snel het tegendeel. Hoestdrank is al geen pretje, maar met frambozensmaak is een maatbekertje ad fundum een ware bezoeking.

Michelinmannetjespostuur
En dat terwijl de framboos het prinsesje is onder de fruitsoorten. Mijn onbetwiste fruitfavoriet aller tijden. Voor een bakje frambozen kun je me te pas en te onpas wakker maken. Zacht, zoet, subtiel en onweerstaanbaar, mede dankzij dat aandoenlijke michelinmannetjespostuur dat alleen maar bijdraagt aan de dooreetfactor.

Dropsmaak
Aan dit drankje is natuurlijk geen enkel rood vruchtje te pas gekomen. Dat hebben geleerde mannen in witte jassen er in geheel chemische vorm gewoon doorheengefietst. De bijsluiter rept zowaar nog van ‘frambozenessence’, jaja. Het is niet anders. Gelukkig is ‘ie al bijna leeg. Dan ga ik kijken of ze er bij de apotheek wellicht ook eentje met dropsmaak hebben.