Tot mijn verbazing – zo positief heb ik er niet over geschreven – werd ik door de redactie van het televisieprogramma Over de Kook gevraagd om te komen eten, als zijnde “iemand met veel expertise in de horeca”. Een grappige ervaring hoor, eten in een televisieprogramma. Alles draait namelijk om de opnames. Alleen al het binnenkomen duurde een half uur, want de helft van alle gasten werd eerst gefilmd bij het aan komen lopen, en daarna van binnenuit opnieuw bij het opendoen van de voordeur. Maar uiteindelijk was iedereen binnen en zat aan een tafeltje.
Bordkarton
Wat er op televisie nog wel enigszins sfeervol uitziet, bleek in het echt een helverlichte zaak met snackbarallures in een decor van bordkarton met in de hoek een assortiment groen spul in plastic potten. Overigens hadden vriendin M. en ik wel de mooiste plek: naast de open haard met lichteffecten, onder een schilderij dat gedecoreerd leek met chocoladeglazuur. De keuken was midden in de zaak, maar potdicht, dus van de activiteiten daar heb ik in het geheel niets meegekregen.
Bange herinneringen
De koks worden niet voorgesteld, je hebt dus geen idee wie er aan het koken zijn. Wel worden er wat belangrijke huisregels uitgelegd, zoals dat je nooit mag beginnen met eten voordat de cameraploeg is langsgeweest. Die komt bij elk bord vragen hoe je het eruit vindt zien, en daarna hoe het gesmaakt heeft. Ook het opschrijven van de cijfers op de beoordelingskaartjes wordt gefilmd. Oja, en vooraf werd ook nog gefilmd hoe ik de menukaart eruit vond zien. Het gerecht dat mij het meest angst inboezemde (gevogelte met fruit, bange herinneringen aan de jaren tachtig toen overal kiwi door de sla moest), bleek bij de buren juist datgene waar ze het meest naar uitkeken. Zelfs de cameraploeg schoot ervan in de lach.
Halfleeg
Heb ik heerlijk gegeten? Nou nee, dat niet echt. Het eten was in de verste verte niet van restaurantkwaliteit, maar het zijn dan ook ongetrainde amateurkoks. Er waren diverse op- en aanmerkingen mogelijk, maar hoewel de borden halfleeg terug gingen, was alles in ieder geval eetbaar. Als ik dit menu bij vrienden voorgeschoteld zou krijgen, zou ik het waarschijnlijk keurig oplepelen. Eigenlijk begrijp nog steeds niet helemaal de bedoeling van het programma. Waarom willen deze amateurs restaurantje spelen? Er wordt ongetwijfeld hard geploeterd in de keuken, maar alleen al aan de keuze van de gerechten, nog los van de presentatie, merk je dat er geen nieuwe Jonnie Boer of Sergio Herman achter het fornuis staan. Er is niets tegen gewoon thuiseten, integendeel, maar waarom dan die restaurantomgeving erbij gesleept?
Vermoeidheid
Aan het eind van de lange avond komen de amateurkoks naar voren en zien we ook voor het eerst een glimp van begeleidend chefkok Robert Kranenborg. Die keurt de gasten in het restaurant gek genoeg geen blik waardig. Hmm, zijn we slechts ingehuurd klapvee? Zijn dochter Priscilla doet de bediening, maar had wellicht haar dag niet? De hele avond hebben we geen glimlach kunnen ontdekken. Als ze al iets zei, was het op bitse toon, “We hebben hier natuurlijk geen complete wijnkaart”, en toen ze bij het weghalen van een bord mijn wijnglas omstootte, kreeg ik het gevoel alsof ík iets verschrikkelijks gedaan had. Zwijgend kreeg ik vervolgens wel een nieuwe placemat en een scheutje nieuwe wijn erbij in het glas. Maar het bleek de honderdste aflevering, misschien was de vermoeidheid aan het toeslaan?
Garnaal
Over de gerechten en de uiteindelijke winnaar ga ik uiteraard niks zeggen, de uitzending moet nog komen. Ik heb mijn best gedaan om positief-kritisch te blijven, en in mijn puntenscore ben ik zowaar reuze mild geweest, als ik dat vergelijk met de tafeltjes om me heen. Achter mij hoorde ik iemand zeer beslist zeggen: “Ik hou niet van bitterkoekjes, dus ik geef dit toetje een vier”. “Ach,” verzuchtte een van de amateurkoks na afloop, “mensen geven slechte cijfers omdat ze niks gewend zijn en nog nooit een garnaal hebben gegeten.”
Uitzending is op vrijdag 23 april bij RTL5 om 19.30 uur. Lees hier hoe het verder ging. Of kijk de aflevering na via RTL gemist (afl. 40, 23-10-2010).