Zomaar ineens lag er een pakje soep in de brievenbus. Zonder afzender of begeleidend schrijven. Was dit mijn allereerste hatemail sinds ik me als antipakjeskoningin manifesteer? Maar zo eng zag het er nou ook weer niet uit. En bovendien kwam het helemaal uit Frankrijk: Soupe forestière.

Kant-en-klaar: Knorr Soupe forestière
Inhoud: Plantaardig vet, aardappelzetmeel, tarwebloem, maltodextrine, zout, groente: 5,4% (gegrilde ui: 3,7%, boleten: 1,7%), lactose, gistextract, natuurlijk steenzout, melkeiwitten, specerijen en kruiden (bieslook: 1%, knoflook, peper, kurkuma), paddestoelenextract, wittewijnextract, aroma’s, erwtenzetmeel, uiensapconcentraat.

Pas dagen later bleek het een attentie van bovenbuurman Jeroen Thijssen te zijn. Nou ja, bovenbuurman uit de krant dan (Trouw), in het echt woont hij in Brabant en ik in Amsterdam.

Deze Franse bossoep is bij mijn weten vooralsnog niet in ons land verkrijgbaar. En, hoe smaakte ‘ie? Een prima, goed te doen, niks-aan-de-handsoepje. Maar pas toen ik daarna mijn zelfmaakversie serveerde aan het thuisfront bleek het enorme verschil in smaak. Ook al had ik slechts een kleine hoeveelheid gedroogde paddestoelen gebruikt, mijn soep was veel dieper, veel rijker dan de Franse pakjesvariant.

Tip: Gedroogde paddestoelen koop je in Italiaanse delicatessenwinkels, of op de markt, kijk bijvoorbeeld op portabella-paddenstoelen.nl voor locaties.

Zelf maken? Helaas pindakaas, dit recept staat niet meer online. Maar er staan genoeg andere recepten op deze site, en anders zijn er altijd nog mijn kookboeken.