Tegenover light-producten sta ik per definitie argwanend – vet eruit betekent onvermijdelijk iets anders erin, meestal iets ongewenst – maar bij light pindakaas helemaal. Daar krijg je doodleuk minder pinda’s voor je geld (77% in plaats van 85%) en maltodextrine ervoor in de plaats. Een zoet koolhydraat, dat in zo’n beetje elk pakje danwel zakje opduikt. Bovendien ben ik toch al niet van de pindakaas.

Wat ik erop tegen heb? Veel. Los van de allesdoordringende geur vind ik de aan je gehemelte plakkende substantie ronduit onplezierig. Misschien dat je er nooit goed aan went, als je het niet van kinds af aan hebt meegekregen. Ons ganse volk is ermee groot geworden, maar bij ons thuis viel geen pindakaas te bekennen. Pindasaus, heerlijk. Pindasoep, doet u nog maar een kommetje. Maar pindakaas? Brr. Het werd er niet beter op toen tijdens mijn studie Frans een studente steevast halverwege elk college een rijstwafel met pindakaas begon te nuttigen. Die specifieke combinatie brengt een chemische reactie teweeg die geurtechnisch werkelijk door merg en been gaat.

Uit een potje: Calvé Pindakaas Light
Pinda’s (77%), maltodextrine, plantaardige olie, plantaardig vet, zout

Ik wil maar zeggen: tussen pindakaas en mij heeft het nooit willen boteren. Lijdzaam trotseer ik sinds jaar en dag collega’s en geliefden die pindakaas op hun brood smeren, al dan niet vergezeld van jam, hagelslag of komkommer met sambal. Raar maar waar, met deze zelfgemaakte versie heb ik zowaar mijn allereerste bammetje blijmoedig opgepeuzeld. Er is dus hoop.

Zelf proberen? Mijn pindakaasrecept is intussen opgenomen in mijn kookboek Zonder pakjes & Zakjes 2, en natuurlijk staat het ook in de dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes kookboek. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.