Je denkt eerst nog aan een typefout van de stagiaire, maar nee, het persbericht bedoelt heus oviebollen. Met een v. Oliebollen uit de oven. Van het bekroonde innovatieve merk Koopmans. Wat is er mis met oliebollen uit de olie? Joost mag het weten. Een opleving van de oude campagne ‘Let op vet’? Het persbericht zegt alleen te mikken op ‘thuisbakkers die liever geen friteuse gebruiken of er geen hebben’. Ik heb ook geen friteuse, maar frituur er sinds jaar en dag lustig op los in een gewone steelpan. Dat gaat prima. Al bak ik eerder kroketten dan oliebollen.
Maar goed, in het kader van de onderzoeksjournalistiek, moest ik er wel aan geloven natuurlijk. Al was het maar omdat menigeen me via e-mail en social media op deze noviteit attendeerde. Er schijnen zelfs twéé merken oliebollen-uit-de-oven te zijn, kennelijk hangt het in de lucht. Ook het pakjesmerk – what’s in a name – Home Made heeft een pak. Alleen noemen die het geen oviebollen maar gewoon ovenoliebollen. En die kunnen behalve in de oven ook worden bereid in de frituurpan, om het allemaal nog eens extra onoverzichtelijk te maken.
In de supermarkt kon ik geen van beide pakken vinden, maar zie, Koopmans stuurde me een pak op. Zelf toevoegen: water, 12 lepeltjes olie en een muffinbakblik.
Even voor de goede orde: dit is geen gesponsord bericht. Ik ben niet te koop voor blije artikelen over pakjes en zakjes. Al moest ik stiekem wel lachen toen ik ergens online een superpositief bericht tegen kwam (‘Dit artikel is in samenwerking met Koopmans’), voorzien van een hilarische foto van bleke, ingezakte, duffe, tja, wat eigenlijk? Damschijven? Ondanks de karrevracht aan poedersuiker en feestelijke kerstdecoratie viel er in geen velden of wegen ook maar enige gelijkenis in te zien met oliebollen. Arme Koopmans, met zulke vrienden… Enfin.
Nee, doe mij maar gewoon liever de écht persoonlijke mening. Ongesponsord en ongezouten.
Lang verhaal kort.
Zijn het bollen? Nee. Het zijn een soort platte koeken die weliswaar min of meer rond van boven zijn, maar in mijn geval in tikje onregelmatige uitvoering. Lees: ze zwiebelden soms gezellig een of andere kant uit.
Zijn het oliebollen? Ook al nee. Smaak, vorm, substantie, vetbeleving, mondgevoel, het is allemaal anders dan bij echte oliebollen. Al ruikt het huis wonderlijk genoeg wel naar oliebollen. Rara.
Zijn ze lekker? Binnen 5 minuten nadat ze uit de oven kwamen, heb ik er met smaak eentje verorberd. Niet vet, knapperig van buiten, prettig zompig van binnen. Gelukkig had ik wel de optionele rozijnen toegevoegd, die heb je echt wel nodig. En poedersuiker natuurlijk, zonder poedersuiker is het überhaupt geen optie. Even later, als de ovenversheid eraf is, is helaas ook de lol verdwenen. Dan zijn het taaie, droge rakkers.
Kortom: het idee is ontegenzeggelijk geinig, maar feitelijk slaat het nergens op.
Dus als u mijn advies wilt? Bak gewoon mijn fabeltastische appelbeignets. In een pannetje met vet. Je eet je vingers er bij op, zo lekker. Ook uren na het bakken nog steeds niet te versmaden.
