De eeuwiglopende serie ‘kliekjesrecepten’ gaat nooit vervelen, want de aanwezige voorraad kliekjes is altijd weer anders, dus volop variatie. Natuurlijk, geen mens heeft precies dezelfde restjes in z’n koelkast liggen als ik, maar toch leg ik het principe graag nog even uit. Ter lering ende inspiratie.
Drie basisregels:
1) Pasta is altijd goed. Lekker voedzaam en vullend. Koop wel pasta van een fatsoenlijk, echt Italiaans merk, dat maakt een wereld van verschil (De Cecco, Di Martino, Delverde, Barilla), en tegenwoordig is er altijd wel een van het rijtje verkrijgbaar in een supermarkt in de buurt. ‘Maar ik eet geen koolhydraten!’ hoor ik iemand tegensputteren. Dan doe je het desnoods met courgetti. Moet je lekker zelf weten.
2) Kliekjeskoken betekent roeien met de riemen die je hebt. Eerst kijken wat je in huis hebt, en daar vervolgens mee aan de slag gaan. Dat is tijdsbesparend, want je hoeft er niet apart voor naar de winkel.
3) En dat brengt ons automatisch bij punt 3: het hoeft allemaal geen uren te duren, het kan prima kort & snel. Volgens Honig “blijkt uit onderzoek dat de gemiddelde Nederlander dagelijks maximaal zo’n 18 minuten in de keuken wil staan. De meerderheid van Nederland gebruikt daarom een pakje of een zakje om te koken.” Een kliekjespasta maak je makkelijk lang en breed binnen de 18 minuten en er komt nevernooit een poedermix aan te pas. Zaak is om een saus te bedenken die je in elkaar flanst terwijl de pasta kookt. Zoals deze:
PASTA MET DOPERWTEN, SPEK EN CHAMPIGNONS
Zet een pan water op voor de pasta, met wat zout erin. Nog sneller: kook water eerst in de waterkoker. Ja, dat scheelt echt. Doe de pasta in de pan. Doe ook vast wat kokend (of op z’n minst heet) water in een kommetje en gooi daar twee handenvol diepvriesdoperwten in. Fruit een gesnipperde ui rustig in wat olijfolie in een koekenpan/hapjespan, samen met wat spekjes. Liever niet uit zo’n supermarktbakje waar acuut een enorme plens water uitkomt, maar van een fatsoenlijke slager. Heus dat maakt een wereld van verschil. Laat lekker uitbakken, snij intussen wat champignons in plakjes, voeg toe, schep even om en laat op laag vuur lekker garen. Lekkerbekken gieten er dan nog een scheut room bij en laten dat rustig even pruttelen. Nu mogen de uitgelekte doperwten erbij. En de pasta zal zo langzamerhand wel klaar zijn? Giet af en – HEEL BELANGRIJK – meng de pasta door de saus. Dat eet veel lekkerder dan zo’n afkoelende bonk pasta met los erbovenop een berg saus. Wat halen met de pepermolen en een beetje versgeraspte parmezaan en klaar ben je. Binnen een klein kwartiertje zit je aan tafel.
