Fika betekent koffiepauze in het Zweeds, maar het is veel meer dan dat. In Zweden is het een cultureel fenomeen en een levensfilosofie tegelijk. Het staat voor even bewust een rustmoment nemen voor gezellig bijkletsen met vrienden of juist een ernstig gesprek. En dat alles bij een kop koffie met iets lekkers erbij. Waarbij die koffie trouwens net zo goed thee of iets anders kan zijn. Noem het een soort mini-high tea, maar dan elke dag.

Omdat ik toch in de buurt was (zie ook mijn reisverhaal), ging ik langs bij Conditori Nordpolen in Vara, in 1903 geopend door de zusjes Alma en Alvida. Ze vernoemden hun etablissement naar de lokaal beroemde ballonvaarder Salomon August Andrée die tevergeefs met zijn luchtballon de Noordpool poogde te bereiken. Het is nog steeds een familiebedrijf, nu gerund door Per, Elin en Tina.

De vitrines staan boordevol klassiekers als Prinsessentaart (slagroomtaart met groene marsepein), Napoleon (een soort tompouce), Budapest (schuimige rol) en Kladkakka (chocoladecake), maar ook zijn er talloze soorten koekjes want naar oud gebruik serveert de Zweedse gastvrouw immer zeven soorten koekjes aan de visite. Dik lijken de Zweden er zo op het oog niet van te worden, wel naar verluidt creatiever en productiever. Ook op kantoor is het fenomeen namelijk doorgedrongen, veel bedrijven hebben om 10 uur ’s ochtends en 3 uur ’s middags een verplichte gezamenlijke koffiepauze ingesteld. Al komt de koffie doodgewoon uit de automaat, een versnapering hoort er altijd bij.

Dé fika-begeleider bij uitstek zijn kanelbullar, kaneelbroodjes. Overal zijn ze verkrijgbaar, alleen bij Nordpolen waren ze al op, dan had ik maar vanochtend moeten komen. Maar wacht, dan bak ik ze toch gewoon zelf. Hier vind je het recept!

Hej, ik heb deze week een Zweedse week, zie ook mijn reisverhaal met tips en de Kanelbullar. De Zweedse borrel volgt ook nog, plus een Zweedse boekentip.