Onlangs verscheen mijn twintigste kookboek, Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes, het kan niemand ontgaan zijn, waarvoor ik mijn eigen Uitgeverij Rood heb opgericht. Maar mijn moeder wees me erop dat dit eigenlijk al nummer 21 is, want mijn allereerste kookboek schreef ik namelijk al op mijn tiende. Kookboek voor hele erge knoeiers heet het. Uitgebracht door ‘Uitgeverij Doehetzelf’ onder het pseudoniem ‘P.K. Ludser’. Een piepklein lichtblauw boekje, liefdevol in elkaar geknutseld. Speciaal voor mijn vader, die ik mijn hele leven nimmer een ei heb zien bakken. Eerste recept: boterhammen smeren, gevolgd door boterhammen beleggen, het openmaken van een blik groente of een blik soep (‘benodigdheden: 1 blikje soep naar keuze, 1 blikopener, 1 pan’). En jawel, zelfs het bakken van een ei komt aan bod.Niet dat het heeft geholpen, mijn vader heb ik nooit de keuken in gekregen. Maar mijn moeder wél. Die had vroeger ronduit een hekel aan koken, maar dat is veranderd dankzij mijn kookboeken, waarvan de recepten overigens intussen een stuk uitgebreider zijn geworden. Ze noemt zichzelf nadrukkelijk ‘nog altijd geen keukenprinses’, maar ik ben apetrots op haar. En als ik zelfs mijn moeder aan het koken weet te krijgen, dan moet het met de rest van de mensheid toch ook lukken?

Laatst was ik met mijn broer weer even terug in het ouderlijk huis en had ze op speciaal verzoek een pan tomatensoep gemaakt. Er gaat namelijk niks boven de tomatensoep van mijn moeder. En daarna kwam er volgens haar ‘niks bijzonders’, maar dat bleek een puike maaltijd van gehaktballen in jus, gekookte sperziebonen met een vleugje nootmuskaat, gebakken aardappeltjes en een schaal met stoofpeertjes. Een maaltijd die je nooit in receptvorm tegenkomt in de krant, maar die iedereen hopelijk herkent. Hollandse kost om je vingers bij af te likken. Dat deed mijn aanwezige neefje (10) ook. Die is tegenwoordig vegetariër, behalve als hij bij oma is, vanwege die gehaktballen. Maar vooral van de sperziebonen kon hij maar geen genoeg krijgen.

Gekookte sperziebonen ga ik u vandaag niet voorschotelen, maar wel een aangeklede versie, uit de oven. Zelfs hele erge knoeiers kunnen dit.

RECEPT Aangeklede sperziebonen uit de oven

Nodig voor 4 personen (bijgerecht):
600 g sperziebonen (of haricots verts)
3 volle eetl panko (Japans broodkruim)
2 eetl sesamzaadjes
½ limoen
2 knoflooktenen
olijfolie
zout & peper uit de molen

Oven voorverwarmen op 200 °C.
Snij de steelaanzet van de sperziebonen, maar laat ze verder heel. Mocht u ze willen wassen, droog ze dan goed af met een theedoek. Verdeel over een grote, met bakpapier beklede bakplaat. Hussel om met een scheut olijfolie, (grof) zout en peper. Rooster ± 15 minuten tot ze beetgaar zijn met hier en daar een geblakerd randje.
Verhit intussen een scheut olijfolie in een koekenpan. Knijp de knoflooktenen erboven uit, voeg panko, sesamzaad en een snufje zout toe en bak al omscheppend in een paar minuten goudbruin en knapperig. Rasp van het vuur af de schil van de ½ limoen erboven fijn. Geef de sperziebonen een ferme kneep limoensap en serveer op een schaal, met het kruim erover gestrooid.

TIP:
* De oventijd kan variëren. Hoe dunner en verser de sperziebonen, hoe sneller het gaat. Gewoon even in de gaten houden en proeven dus.
* Geen panko? Strooi de sesam alvast over de sperziebonen als ze de oven ingaan en garneer daarna met kant-en-klare gebakken uitjes. (Naschrift: ik dacht dat het recept hiermee glutenvrij zou zijn, maar helaas, in de meeste supermarktuitjes zit toch ook een beetje tarwebloem. Maar ze blijven wel lekker, dat wel.)

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

WERELDGERECHTEN
Nu overal in de boekwinkel, mijn gloednieuwe kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.