En, Karin, vraagt iedereen na mijn Oman-trip, komt er nu ook een kookboek over Oman? Nou, nee.
Hoe beeldschoon ik het land ook vond, ik zou het niet direct aanbevelen als culinaire bestemming. Wat niet wegneemt dat ik er lekker gegeten heb hoor, daar niet van. Maar de maaltijden kwamen vaak neer op rijst met vlees. Veel kip, maar ook geit, want die liepen overal rond.
Wie ook overal rondlopen, zijn kamelen. Nu ja, dromedarissen, want ze hebben maar één bult, maar die heten hier kameel. 
Vooral die laatste bleek een openbaring.
Langzaam gestoofd kamelenvlees is dus echt verrukkelijk, mensen. 
Veruit de beroemdste specialiteit is shuwa. Een stuk vlees, meestal lam of geit, wordt ingesmeerd met een sappige specerijenmix (denk aan kardemom, komijn, koriander en nootmuskaat), verpakt in bananenbladeren en dan minstens een etmaal gegaard in een ondergrondse oven in het zand. Om er vervolgens zeldzaam sappig en smakelijk weer uit te komen. Ook de rijst was trouwens altijd heerlijk. Zelden gewone witte rijst, maar gegaard in specerijen en vleesbouillon, zoals biryani (op z’n Indiaas) of mandi (op z’n Arabisch). 
Met 1700 kilometer kustlijn was er uiteraard ook vis, vooral haai bleek populair. 
Alleen de vegetariër heeft het in Oman wat lastiger.
Al zijn er dankzij de vele immigranten uit Pakistan, Bangladesh en India gelukkig ook voldoende vleesloze maaltijden te vinden. Een simpele lunch van pakoras en samosas is altijd een optie. 
En bekende Arabische klassiekers als hummus, labneh en fattoush-salade kun je ook overal krijgen.
Sowieso komt er, ongeacht wat je bestelt, doorgaans standaard eerst een bordje met groen op tafel: wat uien, blaadjes sla of kool, komkommer, wortel, plus partjes citroen om erover uit te knijpen. 
Het Omaanse brood, waar ik al eerder over schreef, is zoals gezegd ook zeer de vermelding waard, een soort ultradunne, knapperige pannenkoeken. 
En natuurlijk dadels, overal dadels, in een duizelingwekkend aantal variëteiten. Vooral geserveerd bij de koffie of de thee, die hier doorgaans zoet, kruidig (weer: kardamom, kruidnagel, kaneel en gember). en met melk is, karak geheten. 
Een andere lekkernij voor bij de koffie is trouwens halwa, een zoete donkerbruine gelei, vaak geserveerd in mooie schalen waar je het met een lepeltje uitlepelt. Echt iets wat mensen elkaar cadeau doen. Overigens niet te verwarren met halva uit Tel Aviv, dat meer lijkt op noga, maar dan van sesamzaad.
Tja, als ik het allemaal zo opschrijf, klinkt het toch weer heel erg verrukkelijk. En komt de heimwee weer volop om de hoek kijken. Zucht, mag ik weer terug?
En hiermee is er dan echt een einde gekomen aan mijn online Oman-reisserie. Ik hoop dat je een goed beeld hebt gekregen en dat ik je heb weten te inspireren. En dat je er misschien zelfs reislustig van bent geworden. Laat me vooral weten als je naar Oman bent geweest!
Nog even de hele serie over Oman op een rij:
1. Introductie: Reis naar Oman
2. Recept: Melkpudding met rozenwater
3. Brood in Oman
4. Recept: Platbrood uit de pan
5. Recept: Salade met dadels
6. Autohuur in Oman.
7. Wadi’s in Oman
8. Slapen in de woestijn
9. Rijden en wandelen in de bergen
10. Forten in Oman
11. Zwemmen in Oman
12. Eten in Oman.
