Gisteravond ben ik naar La Graine et le Mulet geweest, een geweldige Franse film, waarin een hoofdrol is weggelegd voor couscous. Dat alleen was al genoeg reden om ernaar toe te willen. La Graine staat voor de couscous, le Mulet voor de vis die erbij hoort, harder. Slimane is een lieve maar treurige Algerijnse immigrant die ontslagen wordt op de Franse scheepswerf waar hij al 35 jaar werkt. Hij heeft het sowieso al niet makkelijk, want het is schipperen tussen zijn twee families: zijn nieuwe vriendin Latifa en zijn ex-vrouw Souad en hun kinderen, luidruchtige dochters en slampamperige zoons.
Pff alweer vis
Zijn enige lichtpuntje is stiefdochter Rym, een joggingbroekende tiener met babyvet en hart van goud die er onveranderlijk de moed inhoudt. Als hij op zijn aftandse brommertje de familieleden langsgaat met gesjacherde vis zijn de reacties overal lauw, pff, alweer vis, de vriezer zit al vol, maar Rhym is enthousiast, ‘Ah du mulet en plus!’. Lekker hoor! De film zit vol prachtige, lang uitgesponnen scènes die volstrekt naturel ogen. Zoals de zondagse couscous bij mama. Een grote tafel vol eten, de camera zit dicht op de huid van de familieleden, iedereen praat door elkaar en vooral met volle mond. Dit kunnen geen acteurs zijn, je zit hier bij een echte familie op schoot.
Big Night
Van zijn ontslagpremie koopt Slimane een roestige oude boot om er een couscousrestaurant op te beginnen. Waarom is volstrekt onduidelijk. Koken kan hij niet, voor gastheerschap is de teruggetrokken, wat schlemielige man waar nauwelijks een woord uitkomt volstrekt ongeschikt en zelfs eten lijkt hem niet te interesseren, de hele film leeft hij uitsluitend op koffie en sigaretten.
Zijn tocht met Rym langs alle officiële instanties voor leningen en vergunningen is een hopeloze lijdensweg. Dan besluit hij een grote couscousavond te organiseren voor alle plaatselijke notabelen, een soort Big Night die alle problemen op moet lossen. U voelt ‘m al aankomen, dat is vragen om moeilijkheden.
Couscous kwijt
Om te beginnen gaat zijn ex-vrouw koken en is de nieuwe vriendin dus dodelijk beledigd. Erger is dat op de bewuste avond de enorme pan met couscous kwijtraakt. Vis, groente en saus zijn wel aangekomen, maar niet ‘la graine’. Ook hier valt de film op door zijn bedaarde tempo. Samen met de steeds hongeriger gasten zit je je in de filmzaal op te vreten. Hoe gaan ze dat oplossen? Gooien ze wat pakken snelkookcouscous in de pan? Nou nee. Slimane stapt op zijn brommertje op zoek naar zijn ex in een verre buitenwijk die de telefoon niet opneemt, zijn dochters steken de kop in het zand en schenken de glazen nog maar eens vol,’Fransen houden van alcohol’, en Rym besluit uit arren moede de muitende bobo’s zoet te houden met een fabelachtige buikdans. Gaat dat zien.
