Nou nou, poeh, poeh. Zojuist is mijn culinaire scheurkalender dan eindelijk richting drukker vertrokken. Terwijl u de afgelopen weken de heuvels van Toscane, de pittoreske haventjes van de Mediterranee en de inktvisjes a la plancha aan het onderzoeken was, kon ik nergens heen, want elke dag stond de postbode op de stoep met wéér een pakket te corrigeren proeven. Mijn co-auteur Onno Kleyn was vrolijk met caravan, vrouw en dochter voor weken en weken richting Corsica vertrokken, maar niet nadat er nog een gezamenlijke foto gemaakt was voor op de achterflap. Na zo’n honderd pogingen, waarbij we steeds lolliger varianten met pollepels en deegrollers uitprobeerden, kon er uiteindelijk eentje onze goedkeuring wegdragen. En verdraaid, hij staat erop. Ook de cover is nu definitief, en tot mijn vreugde heeft de vormgever zelfs nog mijn illustratie toegevoegd die elke vrijdag het weekendrecept begeleidt.
Op alle overige dagen van de week had de vormgever zelf een keuze gemaakt voor een illustratie, vaak treffend gevonden, soms slaande als een tang op de spreekwoordelijke Dirk. Fraaiste aberratie vond ik de Venetiaanse gondolier – type ‘O sole mio’ – bij een artikel over de Lyonnese keuken. Tot twee keer toe heb ik ‘m ferm doorgestreept en ik ben reuze benieuwd of hij er nu uiteindelijk is uitgebonjourd. Enfin, we zullen zien, begin september ligt de kalender in de winkel!

Lees hier eerdere afleveringen over de kalender, over het schrijven, schrappen en corrigeren ervan.