Het leukste kinderprogramma dat ik ken bestaat zowaar alweer vijf jaar: Taarten van Abel. Ter verhoging van de feestvreugde reisde bakker Abel (die eigenlijk Siemon heet, maar nou ja) naar Marokko. Afgelopen zondagochtend was de aftrap met de tienjarige Khalil en het was weer een voorlopig hoogtepunt in het oeuvre.

Eitje
Khalil uit Enschede, die overigens hersenchirurg wil worden, legt met onvervalst Twents accent uit waarom hij zijn gescheiden opa in Marokko met een Hollandse taart wil verrassen. Abel heeft zich speciaal voor de gelegenheid uitgedost in een djellaba en een mooi mutsje, en terwijl de buurtkindertjes ginnegappen, huppelen ze door het hele dorp op zoek naar twee eieren. Dat blijkt nog niet eenvoudig, want de enige winkel heeft ze niet, terwijl er toch overduidelijk overal kippen door het dorp scharrelen. En zonder eiwit geen glanzend marsepein, weet de doorgewinterde Taarten-kijker intussen. Maar gelukkig, het lukt. Insjallah.

Boerenlul
Echt gebakken wordt er nooit in de serie, het is meer een kwestie van samenstellen en vooral versieren op basis van grote vierkante cake en veel, kilo’s veel marsepein. Voor de gelegenheid in rood wit blauw. Met gele marsepeinen klompjes. Maar eerst moet er een schort voor “anders wordt m’n jurk vies” en moet er een kopje lange muntthee geschonken worden. “Niet slecht voor een gewone boerenlul, toch?” Dat is meteen ook het leuke van het programma. Niks geen kindvriendelijke politiek correcte Abel, hij zegt gewoon wat er in hem opkomt, en dat werkt reuze ontwapenend.

Theetip
Oja, leermoment: voor lange thee moet je niet het glas omlaag doen, maar juist de pot omhoog. Weten we van Khalil. Aanstaande zondag is er wederom een aflevering vanuit Marokko, nu met Yasmin, daarna zijn de uitzendingen weer gewoon vanuit Nederland. Helaas, want Abel op locatie smaakt naar meer!

Taarten van Abel, elke zondagochtend bij de VPRO om 9.35 uur (nog 6 afleveringen).

P.S. Lees hier de recensie van het onlangs verschenen kookboek van Taarten van Abel.