Wat doet een mens met een doos sharonfruits? Opeten, zo los uit de hand, of een salade mee maken, of mee experimenteren in de vorm van ravioli. Dat bleek een groot succes. Ravioli-maken is een ondergewaardeerde activiteit, die inderdaad voor de ongeoefende pastamaker lijkt op een krankzinnige hoeveelheid werk vergt, maar – en dit is het goede nieuws – als je het vaker doet, gaat het ineens razendsnel. En ravioli kun je beter maar meteen in hoeveelheden maken en invriezen, dan ben je voor de komende paar maaltijden ook weer onder de pannen.
Nodig voor het deeg:
200 g bloem van harde tarwe
2 eieren
snufje zout
sprietje olijfolie
Nodig voor de vulling:
2 sharonfruits
1/3 à 1/2 bakje ricotta
1 gedroogd chilipepertje
handje platte peterselie
Plus: korianderolie
Kneed het deeg. Ik doe dat altijd in de keukenmachine (30 seconden), en dan nog even met de hand tot een mooie bal. Maar helemaal met de hand kneden kan ook. Sterker nog: Italiaanse mama’s zweren erbij. In folie een uurtje laten rusten in de koelkast.
Maak intussen de vulling. Schil de sharonfruits en pureer ze in de keukenmachine of met de staafmixer tot moes. Voeg ricotta, peterselie, het verkruimelde pepertje en zout toe en pureer tot een lichtoranje geheel.
Snij het uitgeruste deeg in handzame stukjes snijden en door de pastamachine halen tot lange lappen. Niet te kleine rondjes uitsteken. Leg een theelepel vulling in het midden van een rondje, kwast de randjes in met wat water, leg er een tweede rondje deeg op en duw goed aan met je vingers. Duw de randjes ook nog eens in met de tanden van een vork: dat ziet er niet alleen leuk uit, het houdt de boel nog beter bij elkaar. En doe ze zo allemaal. Leg ze goed los van elkaar op een met bloem bestoven vel bakpapier.
Breng een flinke pan water met zout aan de kook, kook de ravioli in een paar minuten gaar (de tijd hangt af van hoe lang ze hebben liggen drogen: hoe droger, hoe langer). Serveer op warme borden met een fraaie kringel korianderolie en versgemalen peper erover.
