Een beetje sneu is het wel natuurlijk, voor Uruguay. De halve finale van het WK verliezen en dan is het daar op het moment ook nog winter, zodat het lastig is om het nationale verdriet te verdrijven met de favoriete nationale bezigheid: barbecuen. Wij kunnen ons daarentegen koesteren in een overwinning én fraai barbecueweer. Wat je noemt een win-winsituatie. Daarom vandaag een echt Uruguayaans recept, voor chimichurri. Inderdaad, vaak toegeschreven aan Argentinië, maar in Uruguay kunnen ze er ook wat van.
Asado en parillero
Barbecuen is niet zomaar een bezigheid in Uruguay, het is hoogst serieuze business. Het heet trouwens ook geen barbecue maar asado, en het gebeurt altijd op een houtgrill. Die staat buiten. Rechts is een grote korf waar het hout ingaat, alle brandende kooltjes die eruit vallen worden naar links geschoven, onder een groot schuin vleesrooster. Onderin is het heter dan bovenin, en het is de taak van de parillero, de vleesman, om het vlees te bewaken en te verschuiven. Dat kan soms uren duren. In de tussentijd is de rest van de familie bezig om de bijgerechten te maken. Want die mogen er best bij, maar het enige wat geroosterd wordt op dat houtsvuur is vlees. Geen tofu-spiezen, geen groentepakketjes, geen vegetarische onzin. Een asado is met vlees.
Azijn
En geen vlees zonder chimichurri natuurlijk! En dat is niet een soort pesto zoals je hier vaak in restaurants (of godbetert, knorrpakjes) ziet. De echte chimicurri is een mengsel van heel fijngehakte kruiden, maar vooral veel azijn. Je bewaart het in een fles en vult het steeds aan met azijn, zodat de chimichurri in de loop van het seizoen steeds krachtiger van smaak wordt. Let op het is géén marinade! Je giet het (het is vrij dun) over het vlees zodra het van de grill komt. Dat doet iedereen zelf op zijn eigen bord. Een fles met een klein tuitje is daarom handig, maar in een kommetje doen en dan eruit scheppen met een lepel kan ook.
Recept
Om het concrete recept heb ik letterlijk maanden moeten smeken bij de van oorsprong Uruguayaanse, maar sinds haar kinderjaren in Nederland wonende Soledad. Maar dat komt omdat er net zoveel recepten voor bestaan als er Uruguayanen zijn, iedereen geeft er zijn eigen draai aan. Dus leef je vooral uit. En o ja, het is ook heerlijk over biefstuk uit de grillpan. Voor als het een keer geen barbecueweer is. Hier vind je het recept voor echte Uruguayaanse chimichurri.