Gistermiddag vond het jaarlijkse SummerTasting buiteneetfestijn plaats van de 36 Nederlandse toprestaurants die zijn verenigd in de Alliance Gastronomique. “Summertime and the living is easy: zon, strand, topwijnen en heerlijke zomergerechtjes. Dat wordt dus een heerlijke zomerse dag!” jubelde de uitnodiging, alsook ‘Dresscode: zomers gekleed”. Ware het niet dat het weer daar heel anders over dacht. Het kwam met bakken uit de hemel en de gasten stonden gezellig kleumend onder wat afdakjes van de afgehuurde Amsterdamse strandlocatie van Strand Zuid. Vorig jaar was het weer al net zo beroerd en je zou denken dat de organisatie dit keer wat meer overkapping geregeld had, maar nee. Wel was de locatie dit keer voorzien van witte sponsorbolides die een tikje in de weg stonden.
Maar ach, de champagne van Moët et Chandon vloeide rijkelijk, er was een gezellig bandje en elk restaurant had z’n uiterste best gedaan op één fraai minigerechtje. In enorme hoeveelheden.
Aan de presentatie was veel zorg besteed en de lieftallige oestermeisjes draaiden overuren. 
Het ene wegwerpserviesje was nog fraaier dan het andere.
De komkommertrend van vorig jaar bleek nog niet helemaal uitgewoed, maar citroengras bleek sterk in opkomst. De blenders en schuimkiddes hadden overuren gedraaid, wat helaas soms leidde tot babyhapjes. En verdomd als het niet waar is, naast mij zat een vader met een heel blije baby…Maar als volwassene snak je na een hele serie van dat soort smeuïge liflafjes toch echt naar wat bite. Dat had één restaurateur goed begrepen: die serveerde knapperige (en lekker warme!) porties kibbeling met chorizo en een smakelijke tomaat-vadouvanmayonaise. De hit van de dag! Volgens mij was het trouwens hetzelfde restaurant dat vorig jaar populair was met z’n gastronomische bitterballen. Mijn tip voor volgend jaar: warme worst en porties erwtensoep!
Kaarten dienden vooraf besteld en betaald te worden via de deelnemende restaurants. Het grote voordeel: geen gehannes met munten, rare wisselkoersen, rijen voor de kassa en naar huis met nog een tas vol waardeloze munten. Het nadeel: een all-inclusive-formule brengt niet altijd het beste in de mens naar boven. Veel porrende ellebogen dus in de rij voor de populairste hapjes. En naast mij een groep mensen die een grote tafel gecreëerd hadden boordevol gehamsterde bordjes eten die domweg stond te verpieteren. Tja.
Maar ach, wat was het gezellig. Helemaal toen het tegen vieren eindelijk ophield met regenen en er een waterig zonnetje doorbrak. Veel restaurants waren tegen die tijd weliswaar al uitverkocht, maar iedereen waagde zich tenminste weer blij in de buitenlucht.
