Moet ‘ie nou van plastic of van hout? Jarenlang hebben we ons laten aanpraten dat het hygiënetechnisch beter is om snijplanken van plastic te gebruiken. Sterker nog, in de horeca werd het zelfs verplicht. Waarna we thuis ook allemaal chefje gingen spelen met rode snijplanken voor vlees, blauwe voor vis en groene voor groente. Wat we vervolgens weer vergaten en allemaal door elkaar gooiden.

Bacteriën
Maar volgens de nieuwste inzichten maakt het helemaal niet uit. Sterker nog, hout zou toch beter zijn omdat bacteriën veel beter gedijen op kunststof dan op hout. Ook zoiets geks, als je rode bieten of veel groene kruiden gesneden hebt op een plastic plank krijg je het rood en groen er nauwelijks uitgewassen, het lijkt alsof het opgesloten zit in de plank. Bij hout is het veel eerder weg.
Enfin. Iedereen moet het zelf weten. Zolang je maar geen snijplank gebruikt van glas of steen, op hard snijmateriaal krijg je botte messen.

Karton
Ik heb intussen planken in alle soorten en maten. Zoals een fraaie dikke, grote van kops hout die standaard op mijn aanrecht te vinden is. Hij ligt oerstevig en snijdt ideaal, maar is lastig om schoon te maken want hij past nauwelijks in de gootsteen om met loeiheet water af te wassen. Dan toch liever een paar dunne lichte snijplankjes, formaat A4, die makkelijk in de la passen. Deze hele simpele van Epicurean vind ik ideaal.

Tegen het wegschuiven leg je er gewoon een nat stukje keukenpapier onder. Je boent ze schoon onder de kraan maar ze kunnen ook in de vaatwasser. Ze zijn gemaakt van geperst hout en/of gerecycled karton, in bruin (‘nutmeg brown’) of zwart. Overal te koop bij de betere kookwinkel voor een paar tientjes.