Hoe is het toch met dat boek Zonder Pakjes & Zakjes 2? Even leek het in deze cursus Kookboek schrijven alsof mijn werk erop zat, maar dat kwam omdat in de tussentijd iemand anders aan de slag ging, namelijk vormgever/art director Freddy Vermeulen, waar ik al drie boeken eerder mee samenwerk. Aan haar de schone taak om alle tekst, foto’s, illustraties, pakjes en handgeschreven titels samen te voegen tot een boek. En het is altijd weer een magisch moment om dan op het computerscherm voor het eerst de hele boel bij elkaar te zien. Nu wordt het pas echt!

Dat is tevens het moment waarop blijkt dat niet alle tekst zich braaf laat inpassen op een pagina, die ellenlange ingrediëntenlijstjes van pakjes en zakjes al helemaal niet, dus kom ik een halve dag naast haar zitten om ter plekke tekst in te korten. Hier een woordje eraf, daar een koppelteken erbij, en voilà, dan past het ineens wel. Fröbelen op de vierkante centimeter.

Vervolgens gaat zowel een redacteur van de uitgeverij nog eens met een stofkam erdoor als een externe corrector. Dat is een andere dan degene die het manuscript in een eerder stadium al heeft gecheckt op logica, inconsequenties en taalfouten. Iemand die met een verse blik naar het geheel kijkt. Vervolgens krijgt de auteur een keurige papieren uitdraai van het hele boek met daarop alle commentaren van zowel redacteur als corrector. Dat is een flink pakket, en ja, wij zijn ons bewust van die arme bomen, maar heus, alleen zo kun je het goed beoordelen. Alleen maar op een computerscherm kijk je toch over veel dingen heen.

Meestal is dit het stadium van de kleine dingetjes, maar ik ontdekte ook nog een ‘groot ding’. De foto van de kip uit de braadzak zag er niet aantrekkelijk uit. Dat lag niet aan de fotograaf, maar aan de kip, die moeder natuur had bedeeld met een nogal scheef uiterlijk. Tijdens de fotoshoot had ik dat wel gezien en geprobeerd de boel een beetje onzichtbaar op te krikken, maar in de hitte van de strijd (Door! We moeten door! Vandaag nog 14 recepten op de foto!) dacht ik ‘dat het zo wel kon’. Maar hoe lekker in het echt ook, als de foto niet uitnodigt om iets te gaan maken, dan heb je niks aan het recept. En dan heb je als kookboekauteur gefaald. Gelukkig was de fotograaf bereid om een nieuwe kip (zorgvuldig uitgezocht bij de slager!) opnieuw op de foto te zetten. Van opzij en van voren. Via twitter en facebook kon iedereen stemmen welke het moest worden. Met 68% van de stemmen heeft de rechter uiteindelijk gewonnen.

Dan hebben we nog de registermaker. Ook een externe kracht die alle recepten uit het boek rubriceert in een index met paginacijfers erbij. Niets is immers zo frustrerend als een kookboek waarin je nooit iets kunt terugvinden. De vormgeefster verwerkt alles in een nieuw bestand, en dan is er, maar nu wel op het scherm, een laatste dubbelcheck voor de allerallerlaatste ieniemieniedingetjes, en dan kan het boek naar de drukker! Naar verwachting ligt het begin september in de winkel.

Dit was de tiende en voorlopig laatste aflevering van de cursus Kookboek Schrijven. Terug naar aflevering 1 (schema), 2 (recepten), 3 (testen), 4 (puzzelen), 5 (manuscript), 6 (de boodschappen), 7 (stylingspullen), 8 (fotografie) en 9 (illustraties)