Via de post krijg ik regelmatig pakjes en zakjes toegestuurd, maar dit keer waren het zakken verse groente. Stamppotgroente, wel te verstaan, van Albert Heijn. Met een twist. Ook al zitten ze gesneden en wel in een zakje, het blijft verse groente, dus dat is altijd fijn. Al is het nadeel van dat voorgesneden spul dat het zo kort houdbaar is. Dus daar zit je dan ineens, met drie van die grote zakken. En geen trek in stamppot…
Boerenkool en andijvie
Aan die ‘Boerenkool met rode paprika, rode ui en rode peper’ durfde ik na het bericht van collega Culinette (hot!hot!hot!) niet eens te beginnen. Die met ‘Andijvie met radicchio en tomaat’ kon prima door mijn eigen Andijviesalade met linzen en komijnekaas. De radicchio bleek zo subtiel, dat hij niet of nauwelijks te proeven was en die tomaat, ach, dat bleek één kerstomaatje verdeeld in 34 flinters, dus dat deed ook niet zo veel.
Groene kool
Bleef over de ‘Groene kool met prei en oranje peen’. (Grappig trouwens, ‘oranje peen’. Peen is doorgaans oranje, tenzij het ‘gele peen’ of ‘paarse peen’ heet, en dan is het iets bijzonders. Maar dit terzijde.) Die mocht in de loempiaatjes. Want daar kan alles in wat je maar wilt danwel waar je vanaf wilt. Het ultieme opruimrecept, en toch elke keer weer anders.
Even de groente 3 minuten weken in kokend water zodat de boel wat slapper wordt, vooral die taaie kool. Wat rijstvermicelli (1 minuut weken in kokend water) erdoor. Dat hoeft niet, maar ik had nog een opengebroken zak liggen en dat ruimt zo lekker op. Een handje taugé had ik toevallig ook nog paraat. Verder nog wat gehakte knoflook, geraspte gember, een fijngehakt rood pepertje, wat verse koriander en zout erdoor en dan verpakken in van die ontdooide diepvriesloempiavellen tot elegante rolletjes. Een minuut of 2 bakken in een pan met hete olie, af en toe omscheppen en dan dippen maar. In van die pittige rode saus uit een flesje. Want daar moet ik nog altijd eens iets op verzinnen.
