Nou breekt mijn klomp. De Peruaanse keuken is ineens hip, hot en happening. Dat was wel anders toen ik er midden jaren negentig doorheen reisde. Niks geen culinaire wereldreis, toen was het eten weinig vermeldenswaardig. Met uitzondering van de memorabele avocado’s, van een perfecte rijpheid die je hier zelden tegenkomt. Vaak geserveerd als Palta a la reina (koninginne-avocado) gevuld met een soort huzarensalade van kip, groente en mayonaise. En natuurlijk vind je er overal ceviche, rauwe gemarineerde vis.
Maar pas echt onvermijdelijk is cuy. Oei, geroosterde cavia als nationaal gerecht. Als klein meisje had ik er jarenlang eentje als huisdier, ontroostbaar was ik toen Mini ging hemelen. Maar de nieuwsgierigheid wint, en bovendien, ik eet toch ook kip, konijn en eend? Vooruit, niet zo kinderachtig. Na de bestelling verlaat de jongste bediende het restaurant om een tijdje later terug te keren met een formaat pakketje in de hand dat verdacht veel weg heeft van twee cavia’s. Gehaald bij de slager/kinderboerderij/kleuterschool? Waar ben ik in aan begonnen…
Terwijl het complete personeel toekijkt, zet een ober intussen allemaal potjes met sausjes op tafel en begint ze uitgebreid toe te lichten, tot de peper en zout aan toe. En, hoe was het? Eerlijk is eerlijk: best lekker alleen beslist niet vatbaar voor herhaling in huiselijke kring.
Nee, memorabeler dan het eten waren de treintochten over de Peruaanse hoogvlaktes. Door dermate fabelachtig landschap dat je je met een ongeopend boek op schoot urenlang ademloos kunt verliezen in langszoevende pastelkleurige hoogvlaktes vol lama’s, alpaca’s en vicuñas. Bij elke halte bespringt een trits verkopers de trein met een compleet assortiment aan leeftocht. Van maïskolven, cake, broodjes, bossen koriander en frisdrank tot in stukken gehakte gebraden geit met wat aardappels in bakpapier voor een grijpstuiver.
Ach, hoe kan ik nu de aardappel vergeten. Die zit overal in, op en bij. Wat niet verwonderlijk is, want hij komt natuurlijk oorspronkelijk uit deze contreien. Het lekkerste aardappelgerecht dat ik ken uit Peru zijn de papas rellenas. Morgen het recept!
Dit is deel 3 van van mijn culinaire wereldreis in Trouw. Aanstaande zaterdag in de krant weer een verse aflevering. Terug naar aflevering 1 (Frankrijk met coq au vin) en aflevering 2 (USA met blueberry pancakes).
