Foodtrucks zijn hot. In het echt, in boekvorm, en nu dus ook in de film. CHEF, vanaf vandaag in de bioscoop, vertelt het verhaal van chefkok Carl Casper die na een aanvaring met een recenserende foodblogger (sic!) zijn baan in een chique restaurant in LA kwijtraakt, maar zichzelf, zijn levensvreugde en zijn gezinsleven hervindt wanneer hij gaat rondrijden in een opgeknapte ouwe foodtruck.
Gloria
Oei, heb ik nu teveel verklapt? Maakt niet uit, dit is een film waar je alle ontwikkelingen van mijlenver ziet aankomen. Zoals Carls hereniging met zijn hoogst irritante zoontje van tien, het soort kinderen dat je uitsluitend tegenkomt in Amerikaanse films, je weet wel, wijsneuzig, grootogig, en met tranen in de ogen ‘No, I understand Dad’ zuchtend. En zelfs met zijn ex-vrouw komt het weer goed, maar als je weet dat die gespeeld wordt door Sofia Vergara (de glorieuze Gloria in Modern Family), dan begreep je als kijker toch al niet waarom ze überhaupt ooit uit elkaar waren gegaan.
Het haar van Scarlett
Regisseur, maar ook schrijver en hoofdrolspeler Jon Favreau had na een serie blockbusters (Iron Man, The Avengers) zin in een kleine film. Voor allerlei minirolletjes wist hij bevriende supersterren te strikken, van Dustin Hofmann als zijn irritante baas tot Robert Downing als de mallotige ex van zijn ex, en zelfs Scarlett Johansson, die ronddartelt als serveerster. Met zwart haar, waarvoor ze blijkens de aftiteling dan ook twee persoonlijke hairstylists tot haar beschikking had. ’t Is maar net wat je onder een ‘kleine film’ verstaat.
Cubano’s
Oké, de film hangt van onwaarschijnlijkheden aan elkaar, duurt veel te lang (2 uur!), maar hé, je krijgt er een enorm goed gevoel én trek van, dus wat wil een mens nog meer? Verder is er ook nog een hoop leuke muziek en grappig gebruik van moderne social media. Maar het grootste pluspunt van de film is dat er Heel Erg Veel Eten in beeld is. De openingsscène is al fijn, met een compleet varken frontaal in beeld, en vooral als chef Carl zijn experimentele droommenu gaat koken, het menu dat hij uiteindelijk van zijn baas verdorie níet mag voorschotelen aan die foodblogger, jaaa, dan zit je als kijker kwijlend op je stoel. Gek genoeg gaat Carl daarna anderhalf uur tosti’s, pardon cubano’s, maken in die foodtruck, hoe bevredigend kan dat nou helemaal zijn voor een creatieve chef? Maar zoals ik al zei: alles komt goed.
P.S. Oh ja, hou de speciale Nederlandse Chef foodtruck in de gaten die langs allerlei festivals rijdt en die lekkere cubano’s uit de film serveert, alleen dan met grillstreepjes als enige verschil.