Iets wat eigenlijk fout is stiekem toch leuk of lekker vinden heet tegenwoordig een guilty pleasure. Vooral online is alles op eetgebied ongemerkt doorspekt geraakt met Engelse termen. Je snakt niet ergens naar, nee, je hebt een craving. De superfoods zijn gelukkig over hun hoogtepunt heen, maar detox is nog helemaal hip en happening, net als skinny recepten to go met af en toe, vooruit, een sinner Sunday vol comfort food.

An sich allemaal niks mis mee. Maar nu kwam zelfs meneer Koken met Karin ineens aanzetten met een guilty pleasure: een potje Sandwich spread van Heinz. De reclameriedel kon ik moeiteloos opdreunen (‘Ik hou van lekker fris, ik hou van lekker anders. Ik hou van lekker anders lekker fris’), alleen geprobeerd had ik het nog nooit.

Uit een potje: Heinz Sandwich spread naturel
Groenten 33% (witte kool 16%, augurken 13%, rode paprika 2,0%, uien 1,7%), water, plantaardige olie, suiker, azijn, magere melkpoeder, zout, specerijen (bevat mosterdmeel), gemodificeerd zetmeel, voedingszuur (melkzuur), verdikkingsmiddelen (guarpitmeel, xanthaangom), specerijenextract, aroma, kleurstof (paprika-extract), kruidenextract (bevat selderij).

Officieel is het smeerbaar, hartig broodbeleg op basis van een soort slasaus, maar wat een wonderlijke substantie. Een gelatineuze, pastelkleurige brei met daarin fleurige frutseltjes die bij nadere bestudering groenten bleken. Overheersende indruk: zure hap. Zowel in smaak als geur, terwijl er toch meer suiker in zit dan azijn.

Dit smeekte om een doe-het-zelfpoging. Al snel stond de koelkast vol met diverse varianten: met rauwkost, met ovengeroosterde groenten – minder fris, wel lekker anders – met mayonaise, met yoghurt, met roomkaas. Allemaal heb ik ze uiteraard voorgeschoteld aan de huisexpert in kwestie en uiteindelijk won de versie die het meest deed denken aan het origineel. Hier vind je mijn recept voor Sandwichspread zoals het vorige week in Trouw stond. Alleen dan wel een stuk minder zoet, minder zuur en toch lekker hartig en fris.

Do try this at home!

(Kan trouwens heel goed ook met andere kliekjes groente die je nog in huis hebt!)

Zelf maken?
Nodig voor 1 flinke jampot:
½ rode puntpaprika
2 stengels bleekselderij
2 worteltjes
2 lente-uitjes
50 g augurken
2 eetl zilveruitjes
125 g Griekse/Turkse yoghurt
75 g mayonaise
1 eetl citroensap
paar druppels worcestershiresaus
zout en peper uit de molen

Doe paprika, bleekselderij, wortel, lente-ui, augurken, zilveruitjes en 1 theelepeltje zout in de keukenmachine en hak alles fijn, maar niet helemaal tot prut. Doe in een zeef en laat minstens een uur uitlekken, of zelfs twee. Duw met een lepel zoveel mogelijk vocht eruit. Meng groente, yoghurt en mayonaise door elkaar. Breng op smaak met citroensap, worcestershiresaus, peper en (als dat nog nodig is) zout. Laat liefst eerst een nachtje in de koelkast staan, zodat de smaken goed kunnen intrekken.

Tips:

1. Wie het light wil, verandert de verhouding yoghurt-mayo, maar met alleen yoghurt wordt het wel braver (en natter). Dan moet de boel wat extra opgepept worden.
2. Het uitlekken van de groente zorgt ervoor dat het mengsel niet te waterig wordt. Nog beter (maar wel wat meer gedoe) is om tegelijkertijd ook de yoghurt uit te laten lekken tot hangop. Ik doe het gewoon in een koffiefilter, maar in een zeef bekleed met een natte, schone theedoek kan ook.
3. Blijft ± een weekje goed in de koelkast.

P.S. De smaak te pakken gekregen van het koken zonder pakjes? Dan zijn er mijn antipakjeskookboeken Koken met Karin Zónder pakjes & zakjes, het vervolg, dat luistert naar de titel Zónder pakjes & zakjes 2, of handig deel 1 + 2 samen in de voordelige dubbeldikke verzamelbundel Het grote zónder pakjes & zakjes boek .