Mag ik eens een theorietje poneren? Niet gehinderd door enige wetenschappelijke bewijsvoering, maar gewoon een koudegrondtheorietje uit de losse pols?

Om te beginnen hebben wij Nederlanders geen eetcultuur. Nee, nu niet meteen gaan tegensputteren over onze kroketten, stamppotten en stroopwafels, ik bedoel dat dolcefarniente-una-giornata-particolare-joie-de-vivre met de hele familie aan een lange, lommerrijke tafel vol flessen wijn, urenlang discussiërend over de zin des levens en de enige juiste bereiding van pak ‘m beet tomatensaus of pot-au-feu. Díe eetcultuur, die hebben wij niet.
Voor ons is eten te vaak een noodzakelijk kwaad. Nee, heus niet altijd en overal bij iedereen, maar voor een theorietje is een beetje generaliseren nu eenmaal onontbeerlijk. Om zes uur aan tafel voor een snelle en simpele maaltijd, om acht uur koffie en het Journaal en dan tegen negenen een glaasje met wat te knabbelen erbij. Want tegen die tijd lusten we wel weer wat en het is bovendien zo gezellig.

Let op, hier komt dan eindelijk mijn punt: omdat we niet lekker en uitgebreid genoeg koken en eten, gaan we aan de zoutjes. En daarom zijn wij dus allemaal te dik. Waarbij het natuurlijk ook niet helpt dat de gemiddelde supermarkt een grotere variatie biedt aan borrelnootjes, chips, wokkels, hamka’s en pepsels dan aan groente en fruit.

Dit gezegd hebbende, niks mis met een borrelnootje, maar dan bij het aperitief. Niet te veel, want daarna gaan we lekker uitgebreid aan tafel, maar net genoeg om de smaakpapillen te kietelen. Bovendien houdt het de visite zoet terwijl u in de keuken nog even een zwierige laatste hand legt.

Verwacht u dinervisite? Bak dan eens deze borrelnootjes, zo vindt u ze nergens in een zakje. Al heb ik me wel laten inspireren door een zakje. Wat zeg ik? Door twéé zakjes:

Duyvis Geroosterde pinda’s met Italiaanse kruidensmaak: Pinda’s, maltodextrine, zout, kruiden (rozemarijn, tijm, basilicum en oregano) (10%), uipoeder (6%), aroma, gistextract, knoflookpoeder (3%), zwarte olijvenpoeder (2%).

Duyvis Geroosterde pinda’s met honing en zout: Pinda’s, suiker, zonnebloemolie, aardappelzetmeel, honingpoeder (1,6%), tarwezetmeel, fructose, zout, tapioca dextrine, kleurstof (karamel), melassepoeder, verdikkingsmiddel (xanthaangom).

Zelf maken? Het kan uiteraard ook met pinda’s (of blanke amandelen of hazelnoten of een mix van van alles en nog wat), maar cashewnoten zijn mijn persoonlijke favoriet. Mijn recept voor borrelnootjes is intussen opgenomen in mijn kookboek De vrolijke tafel . Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.