Lof is het fijnste wat een auteur ten deel kan vallen. Bakken vol fanmail. Juichende boekrecensies. Rijen voor de deur bij signeersessies in winkels. De praktijk is iets weerbarstiger. Neem de fanmail. Het zijn vooral mensen met klachten die de moeite nemen om in de pen te klimmen. Iemand die saucijzen geen eerbaar ingrediënt vindt (‘Waarom geen gehakt? U bent toch tegen pakjes en zakjes?’). Iemand die niet weet wat bakpapier is en beledigd is dat ik dat niet uitleg. Of ‘waarom in hemelsnaam zoveel zout en dan ook nog eens peper (nergens goed voor)’. Nee, mensen zijn niet altijd makkelijk, maar dat wist Drs. P ook al (jazeker, dit is deel twee van mijn serie ‘Eet mee met Drs. P‘)

Mensen die jengelen, mensen die bulken,
knolraap en lof, schorseneren en prei

Mensen die lasteren, schimpen en pulken,
knolraap en lof, schorseneren en prei

Mensen, gespeend van gevoel en geweten,
knolraap en lof, schorseneren en prei

En wat die mensen niet allemaal eten,
knolraap en lof, schorseneren en prei

Maar kom op zeg, niet miepen. Als een kookschrijver lof wil, dan gooit hij die gewoon lekker zelf in de pan. Witlof wel te verstaan. Of nee, ik heb een beter idee, we gebruiken niet de pan maar de oven. En dan niet die eeuwige rolletjes met ham en kaas, maar als tarte tatin, een omgekeerd gebakken taart. Zodat het zoete van de karamel een mooi contrast vormt met het lichtbittere van de lof. Salade erbij en volop hulde valt u ten deel.

Dit recept verscheen eerder in Trouw en is onderdeel van een vierdelige serie. Zie ook knolrapen, schorseneren en prei.
Copyright: Koken met Karin.

Zelf maken?
Tant pis! (Da’s Frans voor ‘helaas pindakaas’). Dit recept staat niet meer online omdat het intussen namelijk is opgenomen in mijn Franse kookboek De makkelijke Franse keuken. Verkrijgbaar in de boekhandel of te bestellen via deze website.

Kijk, zo ziet ‘ie er in het boek uit (foto Harold Pereira):