Op weg terug vanuit Frankrijk stopte ik eerder deze week in Brussel om te lunchen bij mijn favoriete garnaalkrokettenetablissement: La Taverne du Passage in de zwierige Hubertusgalerijen (Galeries Royales) in hartje Brussel. En omdat we er toch waren, ook maar meteen die andere klassieker besteld, een bouchée à la reine, oftewel een pasteitje. Alhoewel, laat dat verkleinwoordje maar weg, er zit zo te zien wel een complete kip in! Omdat het aspergeseizoen is en ik ze om onbegrijpelijke redenen nog niet genuttigd had dit jaar, kwamen ook de asperges op tafel. Niet à la flamande (met gesmolten boter, ei en peterselie) maar met een sauce mousseline, da’s een hollandaisesaus met room erdoor om het allemaal nóg lekkerder te maken. Ach wat heerlijk allemaal. En dat omringd door attente obers, fijn geroezemoes en een klassiek (lees: wat ouder tot ronduit stokoud) publiek dat geniet van het goede leven.

Een ommetje door hartje Brussel is een uitgelezen moment om uit te buiken van al dat heerlijks én om meteen wat culisouvenirs in te slaan voor thuis. Mijn persoonlijke top 3, in willekeurige volgorde:

1. Pralines van Neuhaus
Niet te missen, want er zit een winkel van Neuhaus pal tegenover de Taverne du Passage. Naar eigen zeggen was Jean Neuhaus ooit de uitvinder van de praline (zeg nooit ‘bonbon’ in België) en dit is nog altijd een topadres. O ja, want ik moet even waarschuwen. De afgelopen jaren heeft er een ware explosie plaatsgevonden van chocoladewinkels in Brussel, het hele centrum is ervan vergeven, zoals in Amsterdam die hinderlijke kaas- en Nutellawinkels ineens alomtegenwoordig zijn. Maar je hebt chocolade en chocolade. Naast Neuhaus zijn ook Pierre Marcolini (trendy en spannend) en Mary (klassiek ouderwets) echte aanraders. Als je daar chocola kunt kopen, dan ga je toch niet voor die mierzoete bommen van Leonidas? Waar ze ook nog eens ‘’ Fresh Belgian chocolates’ groot op de ruit zetten, wat is er in vredesnaam ‘vers’ aan chocola?. Maar dit terzijde.
Neuhaus dus. Ze hebben elk seizoen nieuwe specialiteiten, de zomereditie 2018 bestaat uit verbijsterend verrukkelijke driehoekjes chocola gevuld met ananas, passievrucht en yuzu à 27 euro

2. Wafels van Méert
Eigenlijk stamt de firma Méert uit Lille, maar tot mijn blije verrassing trof ik nu ook een filiaal in Brussel. Ze verkopen van alles aan lekkernijen, maar hun bekendste product is de wafel. Denk niet aan die dikke gebakken Brusselse wafels met slagroom, of die lekker kleverigzoete Luikse, en al helemaal niet aan onze eigen tikkie taaie stroopwafels. Nee, dit zijn dunne, langwerpige wafels, aan elkaar geplakt met een suikerboterige crème. Er zijn allerlei smaakvarianten (framboise!), maar de oerklassieker is met vanille. ‘Uit Madagaskar’ zeggen ze er keer op keer trots bij. 17,50 euro voor een doosje van 6.

Luikse wafels

3. Koekjes van Dandoy
Maison Dandoy (sinds 1829) heeft de lekkerste en tevens chicste speculoosjes die ik ken: boterig, knisperig en dun, je blijft ervan eten. Maar ze maken ook andere koekjes, de ene nog lekkerder dan de andere, zoals de pain d’amandes. Ze hebben er ook nog eens beeldschone cadeaudoosjes in alle soorten en maten, maar ik ging voor een gewoon zakje. Toch nog 8 euro en ze zijn niet allemaal heel overgekomen, maar man, wat zijn ze verrukkelijk. Je kunt er trouwens ook theedrinken, maar allez, wij moesten weer eens op huis aan.

Hoe overzichtelijk, alle drie genoemde winkels hebben ze een filiaal in de Hubertuspassage, dus makkelijk zat. En nee, het is geen goedkope business, nee. Maar mijn motto (tevens dieetadvies) is: liever één heel erg lekker equise snoeperijtje, dan een kilo goedkope rotzooi.