Hij bestaat gewoon nog! De Dr. Oetker mix voor MonChoutaart. Een heuse klassieker onder de pakjes en zakjes. De taart wordt bij voorkeur afgetopt met kant-en-klare kersenvlaaivulling uit blik en de bodem bestaat steevast uit verkruimelde bastognekoeken. Funfact: Bastogne is een plaatsje in de Belgische Ardennen dat wielerfans beter kennen als Bastenaken.

Sterker nog, MonChou bestaat ook nog. Een stevig roomkaasje in een alufolieblokje. Ondanks de Frans klinkende naam een puur Nederlands product, al sinds 1947. Op de website van FrieslandCampina wordt grappig genoeg meteen melding gemaakt van die bekende taart, want verder weet eigenlijk niemand wat je er in hemelsnaam verder mee moet doen. Is er iemand die het op zijn brood smeert? Volgens Wikipedia is MonChou ‘Frans voor mijn wang/mijn liefje of honing’, wat wonderlijke nonsens is. Een chou is feitelijk een kool, ‘mon chou’, of gangbaarder, ‘mon petit chou’ is wat lieve oma’s zeggen tegen hun kleinkind. Maar ook dit geheel terzijde.

De MonChoutaart lijkt flink terrein te hebben verloren aan de oprukkende cheesecake, al wordt daar meestal wat luchtigere roomkaas voor gebruikt, type Philiadelphia. Allebei taarten waar geen oven aan te pas komt, maar wel aan de machtige kant. Ik raakte aan het experimenteren met mascarpone, mijn favoriete romige toetjesingrediënt, maar om het wat lichter te maken, deed ik er ook yoghurt door. Nooit van die troosteloos vieze magere yoghurt nemen hoor, maar lekkere volle Turkse of Griekse, uit zo’n emmertje. Net zo belangrijk is het om smakelijke koekjes te kiezen voor de bodem. Ik deed het met roomboterspritsen, maar dat kan natuurlijk van alles zijn, zelfs bastognekoeken. Als u daarentegen brave droge kaakjes neemt, heeft u waarschijnlijk wel meer gesmolten boter nodig om de boel bij elkaar te houden.

Om het chique en elegant te houden, nam ik een kleine springvorm, en natuurlijk geen mierzoet blikfruit, maar verse aalbessen, want die zijn er nu volop. Juist dat tikje zure maakt het een onweerstaanbaar, niet al te zoet, taartje.

RECEPT Mascarponetaart met aalbessen

Nodig voor 6 personen:
250 g aalbessen (+ extra voor garnering)
250 g mascarpone
150 g Turkse/Griekse yoghurt
200 g spritsen (of andere lekkere koekjes)
30 g boter
1 handje verse basilicum
4 eetl vlierbloesemsiroop
75 g (fijne) kristalsuiker
2 blaadjes gelatine

Week de gelatine alvast in koud water. Verkruimel de koekjes in de keukenmachine. Smelt de boter en meng erdoor. Klem een vel bakpapier vast in een kleine springvorm (Ø 18 cm). Verdeelde koekkruimels over de bodem en duw goed aan met een lepel. Zet in de koelkast.
Verhit de vlierbloesemsiroop in een steelpan, doe de uitgeknepen gelatine erin en roer van het vuur af tot de gelatine is opgelost. Laat iets afkoelen. Ris de aalbessen van de takjes en omhussel met 2 eetl van de suiker. Doe de mascarpone, yoghurt en rest van de suiker in een kom, mix kort tot een geheel. Hak de basilicum fijn en meng erdoor. Spatel de gelatine er grondig door. Verdeel de aalbessen over de taartbodem, goed tegen de rand van de vorm. Schep dan de roomvulling erop en strijk glad. Garneer bovenop met wat extra aalbessentakjes. Laat afgedekt in de koelkast 3 uur opstijven.

TIPS:
* Een beetje gelatine is nodig om de boel bij mekaar te houden. Als u kleine eenpersoonstaartjes maakt, met kookringen, kunt u het ook achterwege laten.

* Jajaja, ik kreeg al ingezonden brieven: hoe kon ik de iconische dadels met MonChou nou vergeten? Waarvan akte.

 

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

Nieuw Vega boek
Gelukkig, de tweede én de derde druk van mijn nieuwe kookboek Vega zónder pakjes & zakjes zijn intussen gearriveerd, dus niemand hoeft mis te grijpen. Het boek is weer volop te koop bij alle boekhandels, dus ook bij die van jou, en natuurlijk ook bij bol.com.