Laten we wel wezen, een recept is slechts een handzame instructie op papier. De smaak van het uiteindelijke gerecht hangt af van de handigheid van de kok, maar vooral ook van de kwaliteit van de gebruikte ingrediënten. Dat geldt in hoge mate voor specerijen. Jazeker, je kunt al voor een habbekrats een zakje paprikapoeder kopen, maar als je nou érgens het verschil mee kunt maken, dan is het met een potje – of nog beter blikje – kwaliteitsspul. Laatst kreeg ik een pakketje opgestuurd met specerijen van de online webshop The Good Spice en ik viel van mijn stoel. De kardemompeulen, de venkelzaadjes, de zwartepeperkorrels, jongens, wát een smaakexplosie. Het nog jonge bedrijf wordt gerund door drie vrouwen, waarvan oprichtster Iona Mulder de hele wereld afreist op zoek naar boeren die op een verantwoorde, duurzame manier willen telen. Ze kent al haar leveranciers persoonlijk en kan over iedereen mooie verhalen vertellen. Weet ik, omdat ik laatst naast haar zat tijdens een specerijendiner.

Toen vertelde ze me dat het enorme smaakverschil ook komt omdat specerijen uit de supermarkt vaak al twee jaar onderweg zijn voordat ze in de schappen belanden. Niet zo gek dat je dan nog maar een fractie van de smaak proeft. Eigenlijk best raar dat fairtrade koffie en slaafvrije chocola intussen algemeen ingeburgerd zijn in Nederland, maar dat niemand zich afvraagt hoe het zit met de herkomst van specerijen. Dat is gewoon een soort ondefinieerbaar goedkoop bulkgoed van ergens ver weg. Iona wil eerlijke handel drijven door de boeren een goede prijs te betalen, zodat die zonder chemicaliën en pesticiden de beste kwaliteit specerijen kunnen verbouwen in harmonie met de natuur. En ja, dat verschil proef je dus wel degelijk. Tijdens het diner kreeg ik een bordje orzotto (risotto van orzo) voorgeschoteld met spinazie en citroen. Maar vooral: op het laatst wat nootmuskaat vers eroverheen geraspt van een geurig bolletje uit Sri Lanka. Dat ging ik thuis meteen namaken. Maar dan met raapsteeltjes uit eigen tuin, plus ook wat venkelzaadjes, mijn lievelingssmaakmaker. Zo simpel kan lekker eten zijn.

RECEPT Orzotto met raapsteeltjes
(en venkelzaad en nootmuskaat)

Nodig voor 2 personen:
150 g orzo
200 g raapsteeltjes (of spinazie)
75 ml Noilly Prat (vermout) of droge witte wijn
50 g boerenbelegen kaas
1 grote sjalot
½ citroen
1 el boter
1 tl venkelzaad
1 bolletje nootmuskaat
350 ml kokend water
1 groentebouillonblokje

Snipper de sjalot. Smelt de boter in een hapjespan en bak de sjalot samen met het venkelzaad een paar minuten op zacht vuur. Doe de orzo erbij en bak 1 minuut mee. Blus af met de vermout/wijn en roer tot deze verdampt is. Voeg kokend water en het bouillonblokje toe, schep om en laat de orzo met de deksel op de pan in 7-8 minuten op middelhoog vuur gaar worden. Rasp intussen boven een bord de kaas grof en de ½ citroenschil fijn. Was de raapsteeltjes en slinger droog in de slacentrifuge. Roer als de orzo bijna gaar is de raapstelen erdoor tot ze slinken. Roer ook de kaas-met-citroenrasp erdoor. Breng op smaak met een kneepje citroensap en peper. Verdeel over 2 borden. Rasp er op het laatst nog wat verse nootmuskaat over.

TIP: Er is ook veel verschil in orzo. Mijn favoriet: de lekkere en mooi langwerpige van La Molisana, verkrijgbaar bij AH.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

NIEUW BAKBOEK
Hij gaat een dezer dagen naar de drukker, mijn nieuwe bakboek De Zoete Oven. Dat betekent dat hij na de zomer overal in de winkel ligt, om precies te zijn vanaf 16 september. Nog heel even geduld dus. Al kun je wel nu alvast hier bij mij een persoonlijk gesigneerd exemplaar bestellen, dan heb je hem straks als eerste in huis.