54 gerechten maken in 2 dagen, daar valt niet tegenop te eten. Ze moesten allemaal op de foto voor mijn kookboek, en hoewel de aanwezige hulptroepen (fotografe, kok, uitgever) allemaal een vorkje meeprikken, blijft de uiteindelijk berg overblijvend eten indrukwekkend. Kijk, en dan bewijst het gezegde ‘beter een goede buur’ maar weer eens zijn nut. Diverse buren krijgen een halve taart in de maag gesplitst, anderen schuiven ‘s avonds aan bij het bizarre buffet bestaande uit een diverse collectie bordjes met eenpersoonsporties. Vooral de hongerige pubers van hiernaast zijn een ware uitkomst: alles gaat schoon op. Zelfs per ongeluk de dubieuze mosselen, maar gelukkig heeft voor zover ik weet iedereen het heelhuids overleefd. En dan hoeft er alleen nog maar te worden opgeruimd en schoongemaakt. Al het servies moet terug naar de juiste eigenaar. De niet gebruikte voorraad mag weer terug in de voorraadkast. De dertig vieze theedoeken en vaatdoekjes gaan in de wasmachine. En langzaam maar zeker wordt het huis weer bewoonbaar. Gelukkig mogen we die avond bij vrienden gaan eten, ik kan even geen fornuis meer zien… Op naar de volgende fase: de vormgeving. Maar da’s weer een heel ander verhaal…