Hee, een langwerpige doos bij de post, met daarin drie potjes pesto. Soms vraag je je af waar je het aan te danken hebt. Ik doe namelijk te pas en te onpas mijn best om mijn lezers te overtuigen van nut en noodzaak van Uitsluitend Verse Zelfgemaakte Pesto, maar de firma Saclà durfde het toch aan om mij doodleuk drie potjes nieuwsoortige fabriekspesto toe te sturen.

Krachtig aroma
Maar wacht even, hoho, niet zomaar pesto. Er zit een uitgebreid persbericht bij deze ‘pure pesto creaties’, vol hoopvolle termen als ‘nieuw’, ‘heerlijk’, ‘smaakvol’, ‘echt’, ‘authentiek’, ‘eerlijk’, ‘krachtig aroma’, ’rijk palet’, en niet te vergeten ‘versgeplukt’. De tekstschrijver heeft zich werkelijk helemaal uitgeleefd. Maar wat lezen we in de kleine lettertjes op het etiket? Ook in deze pure, eerlijke fabriekspesto zit goedkoop opvulmiddel in de vorm van aardappelen en cashewnoten. En die vind je toch echt nooit in echte pesto.

Keuringsdienst
Laatst zag op televisie weer de aflevering van de Keuringsdienst van Waarde over pesto, waarin een Italiaanse fabrieksmanager (van een ander merk overigens) bij hoog en bij laag beweerde dat hij thuis in zijn zelfgemaakte pesto ook heus altijd aardappelen en cashewnoten deed, maar zelfs zijn eigen bestofjaste medewerkers keken daar vanaf een afstandje uiterst besmuikt bij. Je moet maar durven, glashard liegen op televisie.

Pestorecept
Daarom zeg ik het nog maar een keertje: pesto maak je zelf, en anders eet je maar iets anders. En de firma Saclà, die kan ik van harte aanbevelen voor hun puike potjes met gedroogde tomaten en arisjokken op olie. Die pesto, ach, laten we die maar snel vergeten. Die maak je veel lekkerder zelf. Voor de zekerheid derhalve hierbij nog maar eens mijn PESTORECEPT.