Zo’n cafeetje zou je zelf om de hoek willen hebben, maar je moet er toch echt voor naar Valencia. Onalledaags interieur, leuke mensen, lekker terrasje in de schaduw. In Café de las Horas serveren ze zo’n beetje alles tussen thee (er is een uitgebreide theekaart) en cocktails, en die twee mixen ze trouwens ook nog doodleuk door elkaar, met verrassend heerlijk effect, zoals bleek uit de rozenthee-cava die ik er dronk. Maar ze zijn vooral befaamd om hun versie van Agua de Valencia, dé locale cocktail, waarvan ik je morgen het recept ga geven.

Van binnen oogt het als een mix tussen een ouderwets Spaans literair café, een Parijse hangout voor bohémiens, een very British tea room en een Amerikaanse cocktailbar. En dat alles in een tikje extravagant neo-barok decor, met veel goud en mozaïek en meubilair dat overal vandaan gesprokkeld is. Eigenaar Marc Insanally komt uit Guyana (je weet wel, het buurland van Suriname) en belandde ooit uit puur toeval in Valencia. Hij kende er niemand en miste een leuk café waar je ook lekker in je eentje een boek kon gaan zitten lezen. Dus begon hij er zelf maar een.

Na bijna tien jaar verzint hij nog elke keer nieuwe dingen, zodat het er nooit saai wordt. Live muziek, films, filosofische discussiebijeenkomsten maar ook modeshows, taartenbakwedstrijden en scrabble-avonden. Toen ik er was, zat hij midden in de voorbereidingen voor een grootscheeps Bollywood-feest in een nabijgelegen leegstaand paleisje. Had ik graag bij geweest.

Café de las Horas, Calle del Conde de Almodóvar, Valencia (zijstraatje van het Plaza de la Virgen).

Dit is deel zes in de serie Lekkers uit Valencia. Terug naar aflevering 1 (Mercado Central), 2 (Bodega Montaña), 3 (paella), 4 (horchata) en 5 (fartons). Morgen zoals gezegd verder met Agua de Valencia.