Het kerstreces kwam even tussendoor, maar nu ga ik weer vrolijk verder met mijn serie tips uit lekker Maastricht. Een winkel volgepakt met mensen en een etalage vol prachtvlaaien: dat is de winkel van de Bisschopsmolen. Maar als je achterom loopt, blijkt dat het pand nog veel groter is. Achter de winkel zit namelijk de bakkerij én die ene echte watermolen van Maastricht die nog steeds werkt. Oorspronkelijk uit de 7e eeuw, vanaf de 11e eeuw de Bischopsmolen genoemd, daarna afgebrand en weer opgebouwd in de 17e eeuw en een aantal jaren geleden helemaal gerestaureerd. Er wordt nu speltmeel gemalen, dat zowaar weer helemaal hip en happening is, en daar wordt zowel brood als vlaai mee gebakken.
Dik van smeer
Een vlaai hoort ‘dun van leer, dik van smeer’ te zijn, leer ik van bakker Frank van Eerd. Vroeger was het armeluiskost: dunne broden vormden de bodem, met een dikke vulling van fruit. ‘Bij Multivlaai is het precies andersom’ voegt hij er met veelbetekenende vieze blik aan toe. Maar dat is dan ook natuurlijk geen échte Limburgse vlaai. Alhoewel, feitelijk komt het fenomeen uit Duitsland, met plat brooddeeg als bodem en fruit van de markt dat niet verkocht was als vulling. Zelfs de Spanjaarden hebben nog invloed gehad: dankzij hun arroz con leche hebben we nu toch maar mooi rijstevlaai.
De Bisschopsmolen
Stenenbrug 3, Maastricht
www.bisschopsmolen.nl
Dit is deel 5 in de serie over Lekker Maastricht. Terug naar deel 1 (Teazone) , 2 (Marres Kitchen), 3 (Sjinkerij De Bóbbel) en 4 (TaarT). Morgen gaan we exotisch eten op een onverwachte plek.
