Die doodgewone boerenkool heeft ook een frivole neef, de cavolo nero. Zwarte kool, op z’n Italiaans. Waarbij je dat zwart met een korreltje zout moet nemen, want hij is gewoon donkergroen, nou vooruit, iets donkerder dan gewone boerenkool. In Nederlandse vertaling heet hij palmkool en dat is eigenlijk treffender, want hij groeit in lange smalle bladeren (denk: palmboom) rondom vrij stevige nerven. Vooral bekend van de Toscaanse klassieker ribollita, die ferme wintersoep waar je lepel in rechtop blijft staan, maar ik maakte er een pastaatje mee. En dan valt op: cavolo nero heeft echt veel meer smaak dan boerenkool. Lekkerder, en tegelijkertijd is de smaak ook tja, hoe zal ik het zeggen, minder kool-achtig. Het gaat bijna meer in de richting van spinazie, maar dan uiteraard niet in textuur, want die is juist weer knapperiger en steviger dan boerenkool, en doet in het geheel niet denken aan flufferige spinazie.

Voor een simpel pastaatje voor twee hongerige types neem je een zak (400 g) voorgesneden cavolo nero (of je vraagt ernaar bij de betere groenteboer en snijdt ‘m zelf in reepjes) en zet je de wok paraat, want vanwege het volume past het nauwelijks in een andere pan. Overigens slinkt de kool wel, maar lang niet zoveel als spinazie. Fruit in de wok eerst 150 g spekjes (van de lekkere slager, niet die waterige dingen uit de supermarkt) knapperig, dan gaat er een gehakte knoflookteen bij en dan die cavolo nero. Blijven roerbakken, en reken gerust op een minuut of tien, want het is een taaie rakker, maar het komt goed. Kook intussen vast 150 à 200 g pasta in een ruime pan met gezouten kokend water. Giet tijdens het wokken gerust een scheutje pastawater in de wok, dan kan de kool een beetje roerbaksudderen. Dan een bekertje (200 ml) slagroom erbij en een handvol kerstomaatjes in vieren. Flink peper uit de molen, zout is niet nodig vanwege die spekjes, en een kneep citroensap.

P.S. Ik had grote penne, maar die vond ik bij nader inzien eigenlijk wat te groot voor dit gerecht, ik zou een volgende keer eerder fusilli doen. En zoals ik al zei: het is voor hongerige types, want je kunt allebei makkelijk nóg een keer opscheppen. Misschien daarom ook wat minder pasta doen dan die standaard 100 gram pp.

P.S. 2 Die zak cavolo nero kreeg ik in een testpakket thuisbezorgd van de leverancier, zoals ik al schreef bij boerenkoolsoep en boerenkoolnoedels. Deze palmkool is als het goed is (seizoensproduct!) te koop bij Albert Heijn tot en met eind deze maand.