4 oktober dierendag, pardon eet-geen-dierendag, tuurlijk, weten we allemaal. Maar in Zweden is het vandaag ook Kanelbullensdag, de dag van de Kanelbullar, kaneelbroodjes. De favoriete versnapering voor bij de fika, de koffiepauze-als-instituut. Nog zo’n lekkere traditie.

Twee jaar geleden om deze tijd, in een ver pre-corona-verleden, zucht, was ik in Zweden en toen kreeg ik een lesje Kanelbullar bakken van Maya in bakkerij PM in Växjö. Natuurlijk had ik ze zelf al vaker gemaakt, en ik heb er ook over geschreven (zie hier mijn recept), maar deze versie kende ik nog niet: het deeg wordt als lange lap ingesmeerd met boter en kaneel, dan niet opgerold maar in drieën over elkaar gevouwen en vervolgens weer dun uitgerold tot een grote lap. Daarna wordt het deeg in lange reepjes gesneden van 1 cm breed en ten slotte komt het leukste onderdeel: oprollen tot een soort bolletje wol.

Kijk, op dit filmpje doet Maya het even voor.

Echt heerlijk om te doen. Ik had het liefst gewoon een maandje daar gebleven, om in de bakkerij elke dag full time bolletjes te draaien, zo zen werd ik ervan. De bolletjes moeten ongeveer 75 gram wegen, te klein is niet de bedoeling, te groot ook niet. Dan nog een uurtje (of twee) laten rijzen tot ze minstens de helft zo groot zijn geworden en dan de oven in.

Enfin, je kunt voor de hoeveelheden gewoon mijn recept voor Kanelbullar aanhouden, alleen dan dus anders vouwen en rollen.

Let op: de balletjes zijn dikker dan die platte rondjes in mijn recept, dus het duurt wat langer voor ze gaar zijn. Tip van Maya: zet de oven zo heet mogelijk, liefst 240 °C, dan zou 10 minuten bakken genoeg moeten zijn en zo krijgen ze geen kans om uit te drogen.

Happy Kanelbullar Day!