Ondanks berichten in de pers over speciale oranje bloemkolen ter ere van het naderende EK en de sinds jaar en dag befaamde oranje HEMA-tompoezen-bij-nationale-gelegenheden, keek ik toch even raar op toen ik bij de groenteboer knaloranje citroenen zag liggen. Die zijn er vroeg bij, dacht ik nog. Maar nee, op het bordje stond niet ‘EK-citroenen’ maar Californische citroenen. Bij thuiskomst bestudeer ik het plakkertje: ‘Meyer lemon #4304 California USA’. De schil ruikt niet citroenig maar zoet-sinaasappelig, maar volgens de groenteboer zijn ze juist zuurder dangewone citroenen.

Kamerplant
Googlen in het Nederlands levert alleen op dat de ‘Citrus limon Meyer’ het uitstekend doet als kamerplant en anderhalve meter hoog wordt. Fijn. Maar men rept ook van een ‘sterke soort met gele vruchten’. En die van mij is toch echt knaloranje.

Frank Meyer
Wereldwijd googlen op ‘Meyer lemon’ brengt me naar allerlei sites met (zonder uitzondering knalgele) citroenen die juist zoeter zouden zijn dan gewone. Het is een van oorsprong Chinese kruising tussen een gewone citroen en een mandarijn of sinaasappel (daar zijn de geleerden het niet over eens) en het was inderdaad een zekere meneer (Frank) Meyer die ooit een plantje meenam uit China.

100x wat te doen met een citroen
Een zekere Amy Scattergood van de Los Angeles Times was zo vriendelijk om 100 suggesties op te schrijven wat je kunt doen met een Meyer citroen. Meyer citroenen zijn zoeter en dunschilliger dan andere citroenen en hebben bovendien ‘een bedwelmend aroma met een zuchtje honing en tijm’. Dat maakt nieuwsgierig. Maar ja, mijn oranje vriendje is eerlijkgezegd te mooi om nu al meteen doormidden te snijden. Ik denk dat ik er nog even een paar dagen naar blijf kijken en verder mijmer over het kleurmysterie.  (Zelfs na 23 pogingen op diverse locaties in het hele huis met verschillende lichtinvallen blijft het lastig om de kleur goed over te brengen. Maar neem van mij aan: hij is echt integraal van voor naar achter knalvoetbaloranje)