Ik moet op de foto voor mijn nieuwe kookboek Koken met Karin: Zónder pakjes & zakjes, in mijn eigen keuken. ’s Morgens vroeg staat visagiste Manonne Boerema op de stoep, die een hutkoffer en drie tassen de trap op sleept. Allemaal vol met doosjes, poedertjes, kleurtjes, flesjes, penseeltjes, kwastjes en lipsticks. “Geen lichtblauwe oogschaduw hoor!” piep ik benauwd, maar daar hoef ik niet bang voor te zijn. Ik mag naturel. Maar zelfs om er op de foto zo gewoon mogelijk uit te zien, blijken talloze handelingen nodig. Inclusief enkele lagen mascara, waar ik diezelfde avond een kwartier mee bezig ben om ze er weer af te krijgen. Maar dat weet ik dan nog niet.

Appeltaart
Intussen arriveren ook art director Freddy Vermeulen en fotograaf Harold Pereira. Ook die laatste is voorzien van allerlei tassen en koffers. Vooral met licht, opdat het er straks op de foto uitziet alsof mijn keuken baadt in een vrolijk zomerzonnetje, terwijl het in werkelijkheid een saaie, grijze winterdag is. Om iedereen zoet te houden heb ik gezorgd voor zelfgebakken appeltaart (noblesse oblige) en koffie.

Gapende leegte
De visagiste is klaar, pakt alle spullen weer in en rent naar een volgende klus. Wij beginnen aan het eigenlijke werk: de foto’s. Het aanrechtblad van mijn keuken is keurig opgeruimd. Terwijl er normaalgesproken talloze onmisbare spullen voor het grijpen staan, zoals diverse soorten olie, azijn, talloze kruidenpotjes, zoutvaatjes, pepermolens, de magimix en het messenblok, lijkt het nu wel een showroomkeuken van mensen die nooit koken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Snel een fris stilleventje erbij met wat verse spullen en we kunnen van start. Nog dezelfde avond mailt de fotograaf een selectie van 16 foto’s, waarvan er uiteindelijk eentje overblijft.

Hoe gaat het verder? Dat lees je hier in de volgende aflevering (nummer 4) van dit feuilleton: het proefhoofdstuk.

Terug naar aflevering 1 (het begin) en 2 (de cover).