Als dank voor een optreden in een tv-programma kreeg ik nu eens niet de gebruikelijke fles wijn, maar een fles advocaat. Je weet wel, die dikvloeibare knalgele likeur op basis van eieren, brandewijn en suiker. Opdrinken is schier onmogelijk, je hebt er een lepeltje bij nodig. Vooral met Pasen vind je ze in de winkel (en maanden/jaren na Pasen nog onderin je eigen keukenkastje). Ik associeer het vooral met mijn oma zaliger, voor wie we altijd een fles achter de hand hielden. Je kon haar niet gelukkiger maken dan met een advocaatje, geserveerd in een mooi kristallen glaasje, afgetopt met een toef slagroom. Zelfs mijn vader – die er nooit naar taalde – mocht er tijdens zijn laatste levensjaar in het verzorgingstehuis graag eentje weglepelen.
En ja, dat kun je ook zelf maken.

Betutteling
Is het een leeftijdskwestie? Ga je boven de tachtig vanzelf ineens trek krijgen in advocaat? U weet vast nog dat het vorig jaar groot nieuws was toen de directie van een seniorenflat in Maassluis om gezondheidsredenen ineens besloot dat deze alcoholische versnapering niet meer geserveerd mocht worden aan biljartende bewoners. Na grootschalig protest (’betutteling!’) werd de beslissing schielijk teruggedraaid.

Bingo
Eveneens vorig jaar werd er een landelijk verbod ingevoerd op het serveren van advocaatjes bij bingo-avondjes. Want bingo is een kansspel, en in combinatie met alcohol ligt gokverslaving op de loer, aldus de overheid. Maar kijk, onlangs maakte staatssecretaris Vincent Karremans bekend dat er een wetswijziging aankomt zodat ‘onze oudere Nederlanders’ weer hun favoriete gele drankje kunnen lepelen bij de bingo. Dit intussen ex-kabinet wist op belangrijke probleemgebieden (asiel, stikstof, woningnood) nog geen deuk in een pakje boter te slaan, maar deze nijpende kwestie werd in ieder geval voortvarend geregeld.

Parfait of semifreddo?
Maar ja, ik doe niet aan bingo, en ik ben ook nog lang geen tachtig. Dus wat doe je dan met zo’n fles?
Gelukkig herinnerde ik me ineens weer een oud recept van advocaatparfait. Parfait is een soort ijs, maar dan zonder roeren. Snel gemaakt, romig en smeltend op de tong. Of is het nu semifreddo? De termen worden vaak door elkaar gebruikt. Omdat ik de boel garneer met verkruimelde cantuccini, die ultrabrosse koekjes, koos ik toch maar voor de Italiaanse term. Een soort advocaatje met slagroom dus, maar dan in diepvriesversie. Perfect voor als je nog zo’n fles hebt rondslingeren en een supersimpel idee voor een toetje zoekt.

RECEPT Semifreddo met advocaat en honing

Nodig voor 4-6 personen:
100 g advocaat + extra voor garnering
250 ml slagroom
100 g vloeibare honing + extra voor garnering
1 eidooier
handje cantuccini
1 takje verse munt

Klop met de mixer de slagroom stijf maar niet tot boter. Klop in een andere mengkom de eidooier met de advocaat en honing tot een luchtig geel mengsel. Schep met een grote lepel de slagroom erdoor (nu niet meer kloppen). Giet het mengsel in een vierkante plastic diepvriesdoos met deksel (12×12 cm) en laat in de diepvries minimaal 3-4 uur opstijven.
Serveren: Verkruimel de cantuccini, snij de muntblaadjes in dunne reepjes. Vul de gootsteen met een laag heet water en houd de diepvriesdoos er kort even in, dan komt de semifreddo beter uit de vorm. Stort hem op een snijplank en snij in vier dikke of zes wat dunnere plakken. Leg op bordjes. Garneer eventueel nog met een dotje advocaat. Strooi de cantuccini en munt erover. Geef nog een zwiebeltje honing. Serveer meteen, want semifreddo (‘half koud’) ontdooit waar je bij staat.

TIP:
Advocaat en honing niet afmeten in ml, dat wordt geklieder, maar de mengkom op de (digitale) weegschaal zetten en dan de benodigde hoeveelheid erbij gieten.

Dit recept verscheen eerder in Trouw (©: Koken met Karin).

Bewaar dit recept als pin op Pinterest:

 

WERELDGERECHTEN
Heb je ‘m al? Mijn kookboek Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes bevat weliswaar geen toetjes, maar wel liefst 115 hartige gerechten uit alle windstreken. Te koop bij Libris, Bruna of bol.com, of bestel hier een door mij persoonlijk gesigneerd exemplaar.