Halverwege het BBC-tvprogramma Great British Menu wordt het tijd voor een tussentijdse evaluatie.
In dit programma strijden elke week 2 Britse topkoks tegen elkaar in de hoop in juni te mogen koken voor de jarige koningin. Die is intussen al lang jarig geweest, maar in juni gaat ze het pas vieren met een banket voor 350 man. Dat moet de ultieme Britse aangelegenheid worden. Een op papier fantastisch tvprogramma, maar de uitvoering is soms helaas op kleuterniveau. Toch is het verslavend om 14 topkoks op de vingers te kunnen kijken.
De koks vertegenwoordigen elke week een andere regio van het Brits koninkrijk en er wordt dan ook gekookt met regionale ingredienten. Want o wee als er iets Fransigs op het bord komt! Op maandag maken de koks elk een voorgerecht, op dinsdag een tussengerecht met vis, op woensdag het hoofdgerecht, donderdag het toetje en vrijdag koken ze het hele menu nog een keer, maar dan voor de driekoppige jury. Die beslist vervolgens welke van de twee doormag naar de finale. Na 7 weken moeten er 7 finalisten over zijn, en dan schijnt het publiek te mogen gaan kiezen.
Na mijn verslaving aan Masterchef is het echter wel even wennen. Het is geweldig om zulke topchefs aan het werk te zien, maar helaas heeft de redactie het nodig geacht om op kleuterniveau te gaan zitten. Elke aflevering bevat een overvloed aan terugblikken en vooruitblikken, terwijl je zit te springen om puur de koks achter de kachel in actie te zien. De juryleden, die elke aflevering weer helemaal opnieuw worden geïntroduceerd (grrr!) dragen altijd dezelfde kleding, zodat hun uitspraken makkelijker lukraak gemonteerd kunnen worden. Om dezelfde reden draagt presentatrice Jenny Bond de hele week hetzelfde truitje. Ze fladdert als een kirrende overjarige Bondgirl door de keuken en probeert de koks aan te zetten (‘oh dear!’) tot enige animositeit. Dat is nergens voor nodig. Onder een keurig Brits laagje van vrolijke beleefdheid wordt menige steek onder de gordel uitgedeeld.
De juryleden proeven zo objectief mogelijk: ze weten niet welke chef wat gemaakt heeft, en weten in eerste instantie zelfs niet welke gerechten één menu vormen. Dat heeft al voor wat verrassende uitkomsten gezorgd, want gedoodverfde beroemdheden als de sympathieke Anthony Worral Thompson (AWT voor intimi) ging bijvoorbeeld genadeloos onderuit tegen een volstrekt onbekende maar duivels ambitieuze plattelandskok.
Het programma is overigens wel zeer educatief verantwoord: er komen steeds keurige overzichtskaartjes van Engeland langs, zodat je je topografische kennis kunt bijspijkeren. En elke aflevering zijn er uitstapjes waarbij de kok hoogstpersoonlijk vis gaat vangen danwel kaas gaat maken om zodoende de regionale ingrediënten voor zijn menu bijeen te verzamelen. Leukste aflevering: topchef Paul Rankin belt vanaf de karnemelkboerderij met zijn moeder om te vragen hoe je ook alweer pannenkoekjes bakt. Ze neemt niet op.
Great British Menu, elke werkdag van 19.30 – 20.00 uur op BBC2 (de jureringsaflevering van vrijdag wordt op zaterdag herhaald)
